Πέμπτη, Μάρτιος 28, 2024
Follow Us
Μην είσαι κλαψιάρης

Τα περισσότερα παιδιά, μέχρι τα δύο τους χρόνια, χρησιμοποιούν αρκετά συχνά το κλάμα, ως ένα μέσο για επικοινωνία ή  για να εκφράσουν αυτό που νιώθουν.

Καθώς μεγαλώνουν, όμως, αρχίζουν να χρησιμοποιούν τις λέξεις  για να μεταφέρουν αυτά που νιώθουν, μαθαίνοντας παράλληλα, να ρυθμίζουν πιο αποτελεσματικά τα συναισθήματά τους. Ωστόσο, ο χαρακτήρας ορισμένων παιδιών είναι πιο ευαίσθητος, και έτσι μπορεί να είναι πιο επιρρεπή στα δάκρυα.

Όταν το παιδί σας κλαίει, συνήθως, δε συνειδητοποιεί, πως, παρά το ενδιαφέρον που μπορεί να του δείξουν οι μεγάλοι, οι φίλοι του πιθανόν να το βρίσκουν ενοχλητικό. Αυτό συμβαίνει διότι, μέσω της συμπεριφοράς του μπορεί να διακόπτεται η ροή του παιχνιδιού τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται παρεξηγήσεις και να χρειαστεί η παρέμβαση των ενηλίκων. Εκείνη τη στιγμή, εσείς μπορεί να σκεφτείτε ότι τα υπόλοιπα παιδιά θα το χαρακτηρίσουν ως αδύναμο ή «κλαψιάρη» ή «μωρό».

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα, όμως, είναι ότι το παιδί σας δυσκολεύεται να ελέγξει τα συναισθήματά του. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα, έχει αποδειχθεί πως το 15-20% των παιδιών έχουν πιο ευαίσθητο χαρακτήρα, με συνέπεια να αναστατώνονται πιο εύκολα ως μωρά και να στεναχωριούνται πιο συχνά μεγαλώνοντας.

Σε μια τέτοια στιγμή, εσείς μπορείτε να το βοηθήσετε να διαχειριστεί τα δάκρυά του, δείχνοντάς του πως οι αργές αναπνοές μπορεί να το ηρεμήσουν. Εξασκηθείτε μαζί του στην εισπνοή-εκπνοή. Μέσα από αυτή τη διαδικασία περιορίζεται η απελευθέρωση αδρεναλίνης και βοηθάει το παιδί να μείνει πιο ήρεμο.

Σημαντικό είναι να μην γίνει αναφορά στο φύλο και την ηλικία του παιδιού. Η έκφραση για παράδειγμα είσαι «μεγάλο αγόρι» δε θα βοηθούσε την κατάσταση, καθώς όλοι πρέπει να μπορούν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους.

Επιπρόσθετα, καλό είναι να το ενθαρρύνετε να μιλήσει για το πώς νιώθει και να μην αρνείται τα συναισθήματά του. Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσει περισσότερη ανακούφιση. Αν τα παιδιά σας ξέρουν ότι είστε δίπλα τους και είστε πρόθυμοι να τα ακούσετε, σιγά σιγά θα αρχίσουν να ανοίγονται και θα προσπαθούν να εκφράζουν όσα τα απασχολούν, λύνοντας, έτσι, πολλά από αυτά μέσω της συζήτησης.

Να θυμάστε πως, τα παιδιά έχουν ανάγκη να γνωρίζουν ότι δεν θα κριθούν για τις πράξεις ή τις αποφάσεις που μπορεί να πάρουν, αλλά, αντιθέτως, χρειάζονται δίπλα τους ανθρώπους που θα τους στηρίζουν σε κάθε τους βήμα.

Λεμονιά Στοϊδου