Κατά την αναπτυξιακή πορεία των παιδιών, η επιθετικότητα ανάμεσά τους είναι μία φάση που πιθανόν να την περάσουν, καθώς τότε μαθαίνουν τον αυτοέλεγχο.
Δύο ή τριών χρονών περίπου, ένα παιδί μπορεί να δαγκώνει ή να χτυπά με στόχο να δείξει απογοήτευση, κυριαρχία, αμηχανία ή, πολύ απλά, για να διεκδικήσει ένα παιχνίδι.
Δαγκώματα, χτυπήματα, τσιμπήματα ή κλοτσιές είναι συμπεριφορές που συμβαίνουν, καθώς οι δεξιότητες υψηλής σκέψης των νηπίων ακόμα αναπτύσσονται. Κατανοούμε λοιπόν αυτή την συμπεριφορά, ωστόσο, το γεγονός αυτό μπορεί να αγχώνει και να ανησυχεί τους γονείς.
Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να διδάξουμε στα παιδιά μας, πώς να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τα έντονα συναισθήματά του.
Μπείτε, αρχικά, στη θέση του παιδιού για να καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι για αυτό να μην ανταποδώσει, όταν ένα άλλο παιδί παίρνει κάτι δικό του. Ειδικά όταν βασίζεται ακόμα σε μεγάλο βαθμό στα ένστικτά του.
Δώστε μεγαλύτερη σημασία στο «θύμα». Αν ρωτήσετε το παιδί που χτυπήθηκε αν είναι καλά, θα στείλετε το μήνυμα στο παιδί σας ότι δεν θα είναι εκείνο που θα τραβάει την προσοχή αν δαγκώνει ή χτυπάει.
Παρέμβετε αμέσως, λέγοντάς του πως δεν είναι αποδεκτή αυτή η συμπεριφορά, αντί να του φωνάξετε και να αυξήσετε τα επίπεδα άγχους του.
Βοηθήστε το να χρησιμοποιήσει τη λογική σκέψη του, συζητώντας μαζί του αφού τελειώσει το περιστατικό και ρωτώντας τι θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά. Με αυτόν τον τρόπο θα μάθει να ελέγχει την αυθόρμητη συμπεριφορά του.
Δώστε του θετική προσοχή, για να μην νιώσει την ανάγκη ότι πρέπει να σας την τραβήξει, χρησιμοποιώντας ακραίες μεθόδους. Τα παιδιά θέλουν να τους δίνουν σημασία οι γονείς τους.
Επισημάνετε συχνά την ευγενική συμπεριφορά, για να λάβει το μήνυμα ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο επιθυμείτε να φέρεται.
Αναζητήστε τους λόγους που μπορεί να έχει τέτοια συμπεριφορά, καθώς μπορεί π.χ. να πεινάει και να μην διαθέτει ακόμα τα λόγια για να εκφράσει τις ανάγκες του.
Δείξτε στο παιδί πώς να διαχειρίζεται μια κατάσταση διαφορετικά, δίνοντάς του εναλλακτικές, π.χ. να πάρει βαθιές αναπνοές ή να αναζητά έναν μεγάλο για βοήθεια.
Τα νήπια μπορεί να μην αντιλαμβάνονται πώς πρέπει να λένε στα παιδιά που παίζουν μαζί τους τι τους αρέσει και τι όχι. Προσπαθήστε να τους δείξετε ότι είναι καλό να εκφράζουν τις επιθυμίες τους. Ακόμη, αφήστε τα να παίξουν έξω για να εκτονώσουν την ενέργειά τους και να μην νιώθουν την ανάγκη να δαγκώνουν ή να χτυπάνε.
Ελισάβετ Παναγιωτίδου
Λογοθεραπεύτρια
