Όλοι οι γονείς έχουν σαν στόχο, όταν μεγαλώσουν τα παιδιά τους, να γίνουν ανεξάρτητα, να έχουν αυτοπεποίθηση και να είναι υπεύθυνα για τον εαυτό τους.
Αυτό ξεκινάει σταδιακά από μικρή ηλικία, γι’ αυτό και είναι σημαντικό να τα βοηθήσουμε, ώστε να αποκτήσουν την κατάλληλη εμπειρία, όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Ήδη από την νηπιακή ηλικία, τα παιδιά μπορούν, μέσω της δοκιμής και του λάθους, να ολοκληρώνουν δραστηριότητες, όπως είναι το σκαρφάλωμα στην καρέκλα ή το ανέβασμα μιας σκάλα. Σιγά σιγά και μέσω της εξάσκησης, θα αρχίσουν να βελτιώνονται. Αν, όμως, εμείς δεν δείξουμε υπομονή και θέλουμε να τα βοηθήσουμε, αποτρέπουμε τη δοκιμή, με αποτέλεσμα το παιδί να θέλει να στηριχθεί πάνω μας και την επόμενη φορά, μειώνοντας, έτσι, την προσπάθεια να εξελιχθεί μόνο του.
Εξίσου σημαντικό είναι να συναισθανθούμε τους φόβους τους και να τα βοηθήσουμε να τους αντιμετωπίσουν. Οπότε, την επόμενη φορά, ας μην χρησιμοποιήσουμε φράσεις, όπως «Μα είναι δυνατόν να φοβάσαι τη μύγα;», αλλά ούτε και να τα χλευάσουμε για αυτά που μπορεί να νιώθουν. Δείξτε εμπιστοσύνη στο ένστικτό τους, γιατί αυτό είναι που θα τα προστατέψει αργότερα από διάφορους κινδύνους και δε θα εγκαταλείψουν τον εαυτό τους.
Το παιχνίδι με τους συνομηλίκους είναι η πρώτη μορφή ανεξαρτησίας που βιώνουν τα παιδιά. Σε αυτή τη φάση, επιλέγουν με ποιον και τι θα παίξουν, ενώ ταυτόχρονα, εκτονώνουν την ενέργειά τους και αποκτούν προσωπική ζωή. Έχοντας την αίσθηση ότι ανήκουν σε μια ομάδα, ακολουθώντας τους κανόνες της και δημιουργώντας φιλικές σχέσεις, αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, αναζητώντας την ανεξαρτησία τους.
Η ανάληψη ευθυνών είναι σημαντικό να μαθαίνεται από την παιδική ηλικία. Επομένως, όταν αφήνετε τα παιδιά σας να αναλάβουν κάποιες αρμοδιότητες μέσα στο σπίτι, είτε στα πλαίσια των δυνατοτήτων τους, είτε δίνοντάς τους τη δυνατότητα να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο επιλογές, τους δίνεται άμεσα η ικανοποίηση ότι κατάφεραν μόνα τους να ολοκληρώσουν μια εργασία. Παράλληλα, εισπράττουν τη χαρά του να μαθαίνουν κάτι νέο, λαμβάνοντας και την απαραίτητη ανατροφοδότηση από εσάς.
Το πιο σημαντικό είναι να προσπαθούμε να μην κρίνουμε τα παιδιά, αλλά να τα ενθαρρύνουμε για κάθε τους ενδιαφέρον και να τα καθοδηγούμε με βάση τη λογική, αλλά και το συναίσθημα. Έτσι, θα μάθουν να προβαίνουν σε αποφάσεις που θα τα γεμίζουν και θα αναπτύξουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή τους, κάνοντάς τα ολοένα και πιο ανεξάρτητα.
Αμαλία Παπαδοπούλου
Λογοθεραπεύτρια