Η θέση των δοντιών είναι ιδιαίτερα σημαντική για την άρθρωση και την ομιλία, η οποία επηρεάζεται από την μορφολογία και την κινητικότητα της γνάθου, της γλώσσας και των άλλων οργάνων της άρθρωσης.
Τα « στραβά» δοντάκια του παιδιού συμβάλλουν στο χαρακτηριστικό « ψεύδισμα» της ομιλίας του. Επίσης, η ανατομική δομή του στόματος ενισχύει λανθασμένα πρότυπα άρθρωσης.
Είναι κοινά αποδεκτό πως για τον σχηματισμό του συριστικού φθόγγου /σ/ και των συμπλεγμάτων που σχηματίζονται με αυτό όπως /ξ/ , /ψ/ , /στ/, /σκ/, /σχ/ η θέση των δοντιών είναι σημαντική. Κατά συνέπεια η κατάσταση των δοντιών μπορεί να εμποδίζει την ομαλή και συμμετρική σύγκλυση των δοντιών με αποτέλεσμα την αντικατάσταση του φωνήματος /σ/ με άλλα φωνήματα ή την συστηματική παραποίηση του.
Τα αίτια της κακής σύγκλυσης των δοντιών είναι ποικίλα. Μπορεί να οφείλονται σε πρώιμη απώλεια των νεογιλών « των πρώτων δοντιών του παιδιού» ή των μόνιμων δοντιών. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να ευθύνονται το πιπίλισμα του δαχτύλου, η χρήση της πιπίλασμετα την ηλικία των 3 ετών και η παρατεταμένη χρήση του μπιμπερό. Αυτές οι συνήθειες μπορεί να οδηγήσουν σε « πρόσθια χασμοδοντία» η οποία χαρακτηρίζεται από κενό ανάμεσα στα πρόσθια δόντια της άνω γνάθου. Επιπλέον, δυσκολία σύγκλεισης μπορεί να υπάρξει λόγω ορθοδοντικών ανωμαλιών , για τις οποίες υπεύθυνοι είναι κληρονομικοί παράγοντες. Η κάτω και η άνω γνάθος δεν ‘έχουν το ίδιο μέγεθος με αποτέλεσμα να δημιουργείται προγναθισμός ή υπογναθισμός.
Για να λυθεί τόσο το μορφολογικό πρόβλημα της σύγκλυσης των δοντιών όσο συνοδευτικό πρόβλημα της άρθρωσης, απαιτείται η συντονισμένη προσπάθεια και η συνεργασία ορθοδοντικού – λογοθεραπευτή.
Σοφία Π. Κιούπη, Λογοθεραπεύτρια
6979283636
