Σάββατο πρωί και συναντάει η Μαρίκα τη φίλη της, τη Μαριγώ, στο παζάρι.

«Καλέ, Μαριγώ σου άρεσαν τα μήλα που σου έδωσα;» και η Μαριγώ απαντάει «Μου άρεσαν Μαρίκα μου, μου άρεσαν πολύ, ααααα μπράβο να πεις στον Νικόλα, τέτοια μήλα δεν ξανάφαγα, τα καλύτερα μήλα του κόσμου». Η Μαρίκα ενθουσιάστηκε και ξαναρωτάει «Τρως πολλά μήλα, Μαριγώ μου;» και απαντάει η Μαριγώ «Ναι , ναι  …. και πρόπερσι που μας δώσατε πάλι τα φάγαμε όλα», όμως η Μαρίκα ήθελε να μάθει και άλλα οπότε συνεχίζει να ρωτάει «Ποια ποικιλία σου αρέσει περισσότερο;», «Ααααα, Μαρίκα μου από ποικιλίες δεν ξέρω αλλά αυτά τα πορτοκαλοκίτρινα τα δικά σας είναι τα καλύτερα».

Εύλογα, λοιπόν, γεννιούνται τα ερωτήματα:

Πόσο αντικειμενική είναι η άποψη της Μαριγώς (για τα μήλα);

Πως μπορεί κάποιος καταναλωτής, σαν την Μαριγώ, να εκτιμήσει την ποιότητα και την αξία ενός ωραίου μήλου αν έχει δοκιμάσει μόνο ένα μήλο, από μια συγκεκριμένη ποικιλία, από ένα συγκεκριμένο παραγωγό, από μια συγκεκριμένη περιοχή - μία συγκεκριμένη χρονιά;

Πως μπορεί κάποιος να επιχειρηματολογήσει υπέρ του μήλου της αρεσκείας του, όταν θα ακούσει μια αντίθετη άποψη που να αφορά είτε την ποιότητα του μήλου, είτε την τιμή του;

Πόσο μπορεί να αδικηθεί ή να υπερεκτιμηθεί ένα μήλο;

Αν όπου μήλο βάλουμε το κρασί τότε εύκολα δίνεται η απάντηση σε όσους ρωτάνε γιατί να δοκιμάζουμε άλλα κρασιά στη Νάουσα, εκτός από Ξινόμαυρο.  Πως θα εκτιμήσεις την αξία του Ξινόμαυρου αν δεν μπεις στη διαδικασία της διαρκούς αναζήτησης,  της δοκιμής κρασιών από άλλες ποικιλίες, από άλλες περιοχές, από άλλες χώρες, από άλλους παραγωγούς, με άλλες τεχνικές … κ.λπ.

Αν όμως κάνεις το «ταξίδι» σου και καταλήξεις στο Ξινόμαυρο (και πιο συγκεκριμένα σε οίνο ΠΟΠ Νάουσα)  τότε πραγματικά θα είσαι ένας πιστός ακόλουθός του και εν δυνάμει ένας μικρός καθημερινός πρεσβευτής του. Φαντάσου να υπήρχαν εκατοντάδες τέτοιοι …..

Ομάδα Οινόφιλων «Οι Τανίνες»