Το άκουσμα θανάτου του αείμνηστου Προέδρου της Ευξείνου Λέσχης Ποντίων Νάουσας, Τάκη Παπαδόπουλου, έφερε ρίγη συγκίνησης σε όλους όσους τον γνώρισαν.

Σε εμένα προσωπικά που είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί του επαγγελματικά, ήρθαν στο μυαλό όλες οι μοναδικές στιγμές που ζήσαμε μαζί και τα σημαντικά  έργα που σημάδεψαν  την μακροχρόνια θητεία του στην πολιτιστική κυψέλη του Συλλόγου.

Ανέλαβε τα καθήκοντα του προέδρου μετά τον αιφνίδιο θάνατο του μεγαλέμπορου Χαράλαμπου Χρυσοχόου. Πρώτο του μέλημα και πάθος ήταν η διατήρηση και η προβολή της ποντιακής παράδοσης με τη λειτουργία της σύγχρονης βιβλιοθήκης και παράλληλα  την προστασία της συλλογής των χειρογράφων και παλαιτύπων.

Μία από τις πιο σημαντικές δράσεις της θητείας του, ήταν η αναβάθμιση των υποδομών του κτιρίου. Βλέποντας ότι η  ταράτσα του 2^ου ορόφου ήταν  εκτεθειμένη σε ακραίες καιρικές συνθήκες και υπάρχει ο κίνδυνος να μεταφερθεί υγρασία στα βιβλία, αποφασίζει να προχωρήσει στην κατασκευή σκεπής. Με τον τρόπο αυτό σταματάει την υγρασία σε ολόκληρο το κτίριο και παράλληλα δημιουργεί και 3^ο όροφο στο Σύλλογο με μία αίθουσα  πολλαπλών  εκδηλώσεων.  Τοποθετούνται περιμετρικά  γυάλινες προθήκες -  βιτρίνες για την συγκέντρωση και τοποθέτηση όλων των κειμηλίων και των μουσειακών αντικειμένων. Στον ίδιο όροφο δημιουργείται και ξεχωριστό γραφείο του συλλόγου για την γραμματειακή υποστήριξη καθώς και αίθουσα συνεδριάσεων .

Όσον αφορά τη λειτουργία της σύγχρονης βιβλιοθήκης, επί θητεία του διευρύνεται το ωράριο πρωί και απόγευμα σε καθημερινή βάση για την κάλυψη των αναγκών της μαθητικής νεολαίας της πόλης μας. Τοποθετούνται νέα ράφια διπλής όψεως μέσα στη βιβλιοθήκη και σχεδόν δύο φορές το χρόνο προβαίνει σε αγορές νέων βιβλίων για τον εμπλουτισμό της. Εγκυκλοπαίδειες , λεξικά,  επιστημονικά,  λογοτεχνικά,   βιβλιοδεσία όλων των   χαρτόδετων βιβλίων καθώς και βιβλιοδεσία όλων των τοπικών εφημερίδων για την δημιουργία ιστορικού αρχείου εφημερίδων της  πόλης μας. Μία πρωτοπόρα δράση για τα δεδομένα εκείνης της εποχής ήταν η αγορά ηλεκτρονικών  υπολογιστών,  φωτοτυπικού μηχανήματος  και  ειδικής φωτογραφικής μηχανής  με σκοπό την φωτογράφηση όλων των χειρογράφων. Κατά τη διάρκεια της πολυετούς θητείας του προχώρησε η μηχανοργάνωση και καταλογράφηση  των 15.000 σύγχρονων βιβλίων με το βιβλιοθοκονομικό σύστημα ΑΒΕΚΤ για την εξυπηρέτηση  των αναγνωστών  και επισκεπτών της βιβλιοθήκης.

Στην μνήμη των 353.000 θυμάτων της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού  δημιουργεί το  Μνημείο  Μνήμης  στην Κεντρική πύλη του πάρκου με την επίβλεψη του  καταξιωμένου γλύπτη Τσιάρα Αλέξανδρου. Τα εγκαίνια  γίνονται με την παρουσία του  τέως υπουργού πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου .

Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις αποτελούσαν πάντα προτεραιότητά του. Ως πρόεδρος του Συλλόγου  αναλαμβάνει την επανασύσταση της Θεατρικής ομάδας και με την  σκηνοθετική βοήθεια του μακαριστού Παύλου Παραστατίδη ανεβάζει το θεατρικό έργο «Η ΜΑΝΑ» Πρωταγωνιστές Θεόφιλος Τεληγιαννίδης , Ευλαμπία Νικολαϊδου , Σεβαστή Δέλλιου. Επιμέλεια σκηνικών Γιάννης Καϊλάρης . Ακόμη, διοργανώνει την αποστολή και τη συμμετοχή του παραδοσιακού χορευτικού τμήματος στις εκδηλώσεις κρασιού στην Ιταλία. Οι  χοροεσπερίδες και τα απογευματινά γυναικών ήταν  σταθερά και καθιερωμένα στο Σύλλογο, αλλά θεωρώντας ότι είναι κάτι πολύ κοινό σε κάθε σύλλογο  αποφεύγω να τα αναφέρω.  

Τέλος, καθοριστική υπήρξε και η υποστήριξή τους προς τους  παλινοστούντες ομογενείς «Χρυσόμαλλο Δέρας». Προσφέροντας την γραμματειακή υποστήριξη  του συλλόγου  με αλληλογραφίες σε υπουργεία κατορθώθηκε  η ομαλή εγκατάσταση, οικονομική στήριξη και η ένταξη των ομογενών. Έδειξε προσωπικό ενδιαφέρον τόσο για την επαγγελματική όσο και κοινωνική ενσωμάτωση τους στην πόλη μας.

Πάντα με  ανιδιοτέλεια και σκέψη  για το καλό του Συλλόγου , χωρίς αυτοπροβολή , με υπευθυνότητα σκεφτόμενος το σύνολο και  ποτέ  το εγώ του πρόσφερε απλόχερα την αγάπη του στο Σύλλογο. Ένας ακάματος εργάτης, που κάθε πρωί φορούσε το σικάτο κουστούμι στο  γραφείο της Εθνικής τράπεζας και σε κάθε έργο που κατασκευαζόταν στο σύλλογο φορούσε το εργατικό κουστούμι. Ανεβάζοντας ο ίδιος υλικά στον τρίτο όροφο για τους μαστόρους (αλήθεια πόσες φορές ανέβηκα στην  ταράτσα και τον βρήκα μέσα στις σκόνες , μέσα στις λάσπες, στον ιδρώτα αλλά πάντα με τη χαρά ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του γιατί το έργο προχωρούσε , ολοκληρωνόταν και θα σωζόταν  τα βιβλία).   Δίπλα στον γλύπτη  Τσιάρα  να επιβλέπει, να συμμετέχει και ο ίδιος για την φιλοτεχνία του  Μνημείου  Μνήμης Γενοκτονίας. Και πόσες ακόμα όμορφες στιγμές  χαραγμένες  στο μυαλό μου… που λόγω του περιορισμένου χώρου και παρά  την θέλησή μου  δεν μπορώ να τις αναφέρω.

Την μεγάλη του αγάπη την μετέφερε και στην οικογένειά του στις κόρες του Σταυρούλα , Σοφία και στη σύζυγό του Μαρίτσα.  Όλες τους πάντοτε με την παρουσία τους συμμετείχαν   και συμπαραστεκόταν  αθόρυβα,  σεμνά , με αξιοπρέπεια και αρχοντιά  δίπλα του .

Αείμνηστε  Πρόεδρε μας,  το σημαντικό σου έργο θα ακτινοβολεί στις  καρδιές  όλων όσων συνεργάστηκαν μαζί σου , στους μαθητές και στους  πολίτες της  πόλη μας.

Βασιλική Καραγιαννοπούλου

Π. Γραμματέας – Βιβλιοθηκονόμος  Ευξείνου Λέσχης  Ποντίων Νάουσας