Τα παιδιά συχνά ψάχνουν ευκαιρίες για να διαπιστώσουν αν μπορούν να ασκήσουν τον έλεγχο, δίνοντας εντολές και προσπαθώντας να επιβεβαιώσουν εάν εσείς θα κάνετε αυτό που επιθυμούν.
Η «αυταρχικότητα» που μπορεί να δείχνει ένα παιδί, ίσως να σας φαίνεται αστεία, αλλά πιθανόν να σας ανησυχεί πως το παιδί σας θα μετατραπεί σε τύραννος που θα χειρίζεται τους ανθρώπους γύρω του.
Ένα παιδί στην ηλικία των 2-3 ετών, αντιλαμβάνεται πως ο κόσμος είναι μεγάλος κι αυτό μπορεί να είναι αρκετά τρομακτικό για το ίδιο. Η ανάγκη του να νιώσει ασφάλεια, το κάνει να γίνεται απαιτητικό, θέλοντας να έχει πάντα τον έλεγχο, έτσι ώστε να αλλάζουν οι ρουτίνες του όσο το δυνατό λιγότερο. Ένας άλλος στόχος που έχει η εκδήλωση αυταρχικότητας των παιδιών, είναι η ανάγκη τους να τραβήξουν την προσοχή, να νιώσουν σημαντικά και να αποκτήσουν τη σημασία που χρειάζονται, καθώς αντιλαμβάνονται ότι, αν φερθούν με αυτόν τον τρόπο, εσείς θα στρέψετε το ενδιαφέρον σας προς αυτά.
Ταυτόχρονα, το παιδί μεγαλώνοντας ανακαλύπτει ότι τα λόγια έχουν ισχύ και πως τώρα που έχει αναπτυχθεί γλωσσικά, μπορεί να τα χρησιμοποιήσει καταλληλότερα, εξουσιάζοντας. Όμως, οι κοινωνικές του δεξιότητες δεν είναι ακόμη πλήρως ανεπτυγμένες για να μπορέσει να ξεχωρίσει πότε, σε ποιον και για ποιο λόγο, μπορεί να μιλήσει αυταρχικά.
Είναι σημαντικό να δείχνουμε πως ακούμε το παιδί, αναγνωρίζοντας τις επιθυμίες του, αντιλαμβανόμενοι πως η πρόθεσή του δεν είναι προκλητική, και επαινώντας το πόσο καλό έχει γίνει με την χρήση του λόγου. Όμως χρειάζεται να του εξηγήσουμε για ποιο λόγο δεν μπορεί να γίνει πράξη αυτό που απαιτεί.
Είναι ανάγκη να το βοηθήσουμε να ενισχύσει τους κοινωνικούς κανόνες, να αντιληφθεί την πρόθεση του ομιλητή, να χρησιμοποιεί την ευγένεια και να αναπτύξει τη θεωρία του νου.
Ο πιο κατάλληλος τρόπος είναι να γίνουμε εμείς το σωστό παράδειγμα για τα παιδιά, χρησιμοποιώντας ευγενικές εκφράσεις, εξηγώντας το λόγο που μιλάμε αυταρχικά, κάποιες φορές, και προσπαθώντας να του μάθουμε πως ο κάθε άνθρωπος σκέφτεται διαφορετικά. Ορισμένες φορές το χιούμορ μπορεί να βοηθήσει.
Τέλος, εξίσου σημαντικό είναι να διατηρούμε τις ρουτίνες του παιδιού για να του παρέχουμε μεγαλύτερη ασφάλεια, διότι τα παιδιά αρχίζουν να φέρονται περίεργα στην προσπάθεια τους να αντισταθούν στην αλλαγή του προγράμματος τους και να μεταβούν σε μια κατάσταση που δεν τους είναι οικεία.
Αναστασιάδου Δημητρά
ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ S.I.
