Στην ηλικία των 2-3 ετών, στα παιδιά αρέσει να εξερευνούν το περιβάλλον, διότι τους συναρπάζει και θέλουν να το «γνωρίσουν».
Σε αυτήν την περίοδο, η διαδρομή για το σχολείο είναι πιθανό να εξελιχθεί σε πολύωρη εξερεύνηση, καθώς ο,τιδήποτε βλέπει το παιδί σας, είναι ενδιαφέρον. Ακόμη και ένα πεσμένο φύλλο δέντρου μπορεί να το εξιτάρει, να το διεγείρει και να θέλει να το επεξεργαστεί.
Το παιδί γνωρίζει τον κόσμο για πρώτη φορά, παρατηρεί τα πάντα καθώς ο εγκέφαλός του δημιουργεί γρήγορα συνάψεις και εκμεταλλεύεται αυτήν την ικανότητα, δίνοντας σημασία στον κόσμο γύρω του. Εκείνη την στιγμή, εσείς μπορεί να βιάζεστε για να φτάσετε κάπου κι αυτό να μη σας ακούει, με αποτέλεσμα να αγχώνεστε. Είναι προσηλωμένο στην ανακάλυψη του κόσμου που τόσο το εντυπωσιάζει και είναι δύσκολο να επεξεργαστεί πολλές πληροφορίες ταυτόχρονα.
Είναι πολύ σημαντικό για το παιδί, εκείνη την στιγμή να ενδιαφερθούμε για το πεσμένο φύλλο, το ίδιο έντονα, όπως και αυτό. Να είμαστε παρόντες και να απολαύσουμε το “εύρημά” του. Προσπαθήστε να συναισθανθείτε το παιδί, μπαίνοντας στη θέση του και πιέστε το όσο λιγότερο γίνεται.
Επίσης, αυτό που μπορεί να βοηθήσει εκείνη την ώρα είναι να κατεβείτε στο επίπεδό του, να συμμεριστείτε τη χαρά του, ζητώντας πληροφορίες για αυτό που το εντυπωσίασε και μετά να του υπενθυμίσετε ότι είναι ανάγκη να προχωρήσετε. Προσπαθήστε να μην του αρνηθείτε, αν ζητήσει να πάρει μαζί του π.χ. ένα φύλλο, το οποίο το εντυπωσίασε κι ας έχετε στο σπίτι μια ολόκληρη συλλογή από τέτοια φύλλα.
Βγείτε για περπάτημα πιο συχνά, περάστε από το ίδιο σημείο κάποια άλλη φορά που δε θα βιάζεστε, δίνοντας χώρο και χρόνο στο παιδί να τρέξει, να πηδήξει, να λερωθεί, να ανακαλύψει και να αναπτύξει τις αισθήσεις του.
Την επόμενη φορά, θυμηθείτε να υπολογίσετε περισσότερη ώρα, απ’ ότι αρχικά, για να φτάσετε έγκαιρα στον προορισμό σας και ταυτόχρονα να έχετε προσαρμοστεί στις ανάγκες του παιδιού σας.
Αμαλία Παπαδοπούλου
Λογοθεραπεύτρια
