Κάποιες τροφές, ειδικά τα γλυκά, είναι ιδιαίτερα νόστιμες, γι’ αυτό δύσκολα μπορούμε να αντισταθούμε κι εμείς οι ενήλικες, πόσο μάλλον τα παιδιά!
Η διάθεση των παιδιών για γλυκά, ξεκινά από τη γέννηση του παιδιού, καθώς το μητρικό γάλα είναι γλυκό, πιθανότερα για να γνωρίσουν τα παιδιά την γλυκιά γεύση και να προστατευτούν από τις πικρές τροφές που μπορούν να είναι δηλητηριώδες.
Στην ηλικία των 2-3 ετών, τα παιδιά έχουν αρχίσει να έχουν δική τους άποψη και να επιλέγουν το φαγητό που θέλουν να φάνε, αλλά δυσκολεύονται να διαχειριστούν την παρόρμησή τους. Σε αυτό το στάδιο της ανάπτυξης, τα παιδιά έχουν απλά «ευσεβείς πόθους», πιστεύοντας πως μπορούν να έχουν ό,τι επιθυμούν. Επαναλαμβάνοντας συνέχεια φράσεις, όπως το «Ένα ακόμη γλυκό, ένα τελευταίο γλυκό!», τα παιδιά θεωρούν πως θα επηρεάσουν τον ενήλικα και θα καταφέρουν να πάρουν αυτό που ζητάνε.
Επίσης, δυσκολεύονται να αντιληφθούν ακόμη τα μηνύματα που στέλνει ο οργανισμός τους, πως δεν χρειάζονται άλλα γλυκά. Τότε είναι που πρέπει να αυξήσετε την εκπαίδευση του παιδιού στο φαγητό, κρατώντας μια χαλαρή στάση απέναντι στο παιδί και το φαΐ, χωρίς άγχος.
Εξηγήστε στο παιδί ότι πρέπει να καταναλώνει μεγάλη ποικιλία τροφών, ώστε να είναι πιο υγιές και προσπαθήστε να βοηθήσετε το παιδί να αντιληφθεί πότε πραγματικά πεινάει και πότε απλά «πεινάει το μυαλό» του. Είναι δύσκολο, καθώς κι εμείς οι ανήλικες κάποιες φορές δυσκολευόμαστε να το διακρίνουμε, αλλά είναι αναγκαίο τα μπορούν τα παιδιά να παρατηρούν και να διαχωρίζουν τα μηνύματα που στέλνει το σώμα τους.
Στην προσπάθειά μας να ανταμείψουμε το παιδί για κάποια σωστή πράξη ή συμπεριφορά, αλλά και ως κίνητρο, μπορεί να χρησιμοποιήσουμε το φαγητό ή το γλυκό με λάθος τρόπο. Εκείνη την στιγμή, το παιδί συνδέει το φαγητό με το συναίσθημα και έτσι την επόμενη φορά που θα κάνει κάτι σωστά, θα περιμένει την «τροφική ανταμοιβή» και θα βρεθείτε σε μια κατάσταση, στην οποία θα είναι δυσκολότερο να αρνηθείτε και ακόμη δυσκολότερο να εξηγήσετε το λόγο άρνησής σας.
Ο βασικότερος τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά να περιορίσουν τα γλυκά, είναι να μην υπάρχουν στο σπίτι. Αγοράστε τρόφιμα και σνακ, τα οποία γνωρίζετε ότι τρώει με ευχαρίστηση, αλλά είναι υγιεινά. Επίσης, μπορείτε να φτιάξετε γλυκά με λιγότερη ζάχαρη ή υποκατάστατα ζάχαρης και λίγα λιπαρά.
Αν το παιδί συνεχίζει και ζητάει επίμονα το γλυκό του και έχετε ήδη εξηγήσει το λόγο που αρνηθήκατε, προσπαθήστε να μείνετε σταθεροί, δίνοντας, όσο το δυνατόν, λιγότερη προσοχή. Τότε το ένστικτο της επιβίωσης θα ενεργοποιηθεί, θα νιώσει απογοήτευση και πιθανόν να ξεσπάσει σε κλάματα ή να θυμώσει ή να γκρινιάξει. Ακόμη και τότε, μείνετε απαθείς και αποφύγετε τα επιπλέον σχόλια και τις συζητήσεις.
Το φαγητό σε καθορισμένη ώρα, θα μπορούσε να βοηθήσει το παιδί να ελέγξει το αίσθημα της πείνας ή της «λιγούρας». Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να τρώνε στο τραπέζι, μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια (όσο αυτό είναι εφικτό) και εξίσου σημαντικό είναι να τρώει ακόμη και το σνακ στο τραπέζι, ώστε αυτό να είναι μια συνειδητή πράξη.
Να θυμάστε να επαινείτε το παιδί σας για κάθε σωστή διαχείριση και επειδή εμείς οι ανήλικοι είμαστε το πρότυπο του παιδιού, χρειάζεται να υιοθετήσουμε κι εμείς ένα πιο υγιεινό πρόγραμμα διατροφής, για να εδραιωθούν όλες αυτές οι συνήθειες.
Λογοθεραπεύτρια
