Πολλοί γονείς, καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά τους, πιθανόν, να έρθουν αντιμέτωποι με το ερώτημα αν πρέπει να τους φτιάξουν ξεχωριστά δωμάτια ή αν θα έχουν ένα κοινό.
Για κάποιους, αυτό δεν είναι επιλογή, καθώς μπορεί να μην υπάρχει επαρκής χώρος. Τα αδέρφια μπορεί να χαίρονται που θα έχουν παρέα το ένα το άλλο, ωστόσο θα υπάρξουν και στιγμές που δεν θα λείψουν και οι τσακωμοί μεταξύ τους.
Το κοινό δωμάτιο μπορεί να είναι μια πρόκληση όταν έρχεται η ώρα του ύπνου. Τα μεγαλύτερα παιδιά δεν θέλουν, συνήθως, να κοιμούνται την ίδια ώρα με τα μικρότερα αδέρφια τους. Αυτό μπορεί να λυθεί, ορίζοντας διαφορετική ώρα ύπνου για το κάθε παιδί, ανάλογη της ηλικίας τους, εξηγώντας τους παράλληλα τον λόγο που γίνεται αυτό.
Σίγουρα θα υπάρξουν καβγάδες για τα παιχνίδια ή και τα ρούχα. Αν το ένα παιδί, για παράδειγμα, πάρει το παιχνίδι του άλλου χωρίς να το ρωτήσει ή αν το ένα παιδί πετάει τα ρούχα του, ενώ το άλλο τα συμμαζεύει, ο τσακωμός είναι αναπόφευκτος. Για αυτό, λοιπόν, οι γονείς βάζουν ξεκάθαρους κανόνες από την αρχή, οι οποίοι, αν παραβιαστούν, θα έχουν συνέπειες. Ένας κανόνας θα μπορούσε να αφορά την άδεια που πρέπει να ζητήσει το ένα παιδί από το άλλο, για να δανειστεί κάτι από τα πράγματά του. Ακόμη, το κάθε παιδί πρέπει να είναι υπεύθυνο για τα πράγματά του και να διατηρεί τον χώρο τακτοποιημένο.
Ακόμη, το κοινό δωμάτιο μπορεί να δημιουργήσει ζητήματα ανάμεσα στα αδέρφια όσον αφορά τον προσωπικό τους χώρο. Είναι πολύ σημαντικό για ένα παιδί να νιώθει ότι έχει έναν χώρο τελείως δικό του και, συνήθως, αυτός ο χώρος είναι το κρεβάτι του. Θα μπορούσε να είναι και ένα ράφι ή το γραφείο του, το σημαντικότερο, όμως, είναι να μην παραβιάζεται από κανέναν. Στο κοινό δωμάτιο, λοιπόν, καλό είναι να υπάρχουν σαφή όρια ανάμεσα στους προσωπικούς χώρους των παιδιών και να είναι σεβαστά και από τις δύο πλευρές.
Παρά τις δυσκολίες που μπορεί να έχει το κοινό δωμάτιο για δύο αδέρφια, αξίζει να σημειωθούν τα οφέλη που τους προσφέρει. Πιο συγκεκριμένα, όταν δύο παιδιά έχουν το ίδιο δωμάτιο, μαθαίνουν να μοιράζονται και να κατανοούν περισσότερο το ένα το άλλο. Καταλαβαίνουν ότι δεν τους ανήκουν τα πάντα και ότι πρέπει να σέβεται το ένα το άλλο. Αυτό τους βοηθά να αναπτύξουν γρηγορότερα τις κοινωνικές τους δεξιότητες.
Επιπλέον, καλλιεργούν την δεξιότητα της επικοινωνίας, καθώς μιλάνε πολύ περισσότερο μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να δημιουργούν και ισχυρότερους δεσμούς. Ταυτόχρονα, καλλιεργούν και την ενσυναίσθηση, παρατηρώντας τα συναισθήματα και τις διαθέσεις τους, νιώθοντας πως το ένα είναι εκεί για το άλλο ανά πάσα στιγμή.
Τέλος, το γεγονός ότι δεν είναι μόνα τους στο δωμάτιο τα κάνει να νιώθουν ασφάλεια, κυρίως τη νύχτα. Αυτό τους βοηθάει να κοιμηθούν καλύτερα και πιο βαθιά.
Να θυμάστε πάντα, ότι τα παιδιά νιώθουν όμορφα όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο με τα αδέρφια τους και το βλέπουν ως μια ευκαιρία να περνάνε περισσότερο χρόνο μαζί.
Ελισάβετ Παναγιωτίδου
Λογοθεραπεύτρια
