Η σκέψη να αφήσετε το παιδί σας μόνο του στο σπίτι, μπορεί να φαίνεται κάτι αρκετά τρομακτική και αγχώδης.
Καθώς, όμως, μεγαλώνει, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρειαστεί να πάρετε αυτή την απόφαση. Ποια είναι, επομένως, η κατάλληλη ηλικία, στην οποία θα μπορούσατε να το κάνετε αυτό;
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ηλικία των έντεκα ή δώδεκα ετών, φαίνεται να είναι η καταλληλότερη, ώστε να επιτρέψετε στο παιδί σας να μείνει χωρίς την επίβλεψη κάποιου ενήλικα. Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει ότι θα γίνει, για αρχή, μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι για περισσότερες από τρεις ώρες.
Εστιάζοντας σε απλές και καθημερινές συμπεριφορές του, μπορείτε να καταλάβατε την ωριμότητα και την υπευθυνότητα που διαθέτει, ώστε να κάνει αυτό το βήμα. Μια από αυτές, λοιπόν, είναι η ικανότητά του να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, π.χ. Ξέρει που βρίσκεται και πώς χρησιμοποιείται το κουτί πρώτων βοηθειών; Γνωρίζει πως να χειριστεί το τηλέφωνο, ώστε να μπορέσει να καλέσει κάποιον, αν τον χρειαστεί; Για να είστε σίγουροι, μπορείτε να γράψετε τον δικό σας αριθμό, αλλά και των οικείων σας, σε ένα χαρτάκι και να τα αφήσετε σε εμφανή σημεία, όπου τα παιδιά σας θα έχουν άμεση πρόσβαση.
Εξίσου σημαντικό είναι να μπορούν να ακολουθούν και να τηρούν τους κανόνες που έχετε βάλει εσείς ως γονείς στο σπίτι σας π.χ. Σέβονται το όριο που έχετε θέσει για την παρακολούθηση τηλεόρασης ή βιντεοπαιχνιδιών; Ολοκληρώνουν τις σχολικές τους υποχρεώσεις και ετοιμάζουν μόνοι τους τα πράγματά τους; Σας βοηθούν σε κάποιες δουλειές του σπιτιού που τους έχετε αναθέσει; Εάν η απάντηση δεν είναι θετική και βλέπετε ότι ακόμα δυσκολεύεται να ολοκληρώσει κάποια από αυτά τα βήματα, θέστε μικρούς στόχους και επιβραβεύσεις, ώστε να το βοηθήσουν να βρει το κίνητρο που χρειάζεται, για να είναι πιο τυπικό στις υποχρεώσεις του.
Στην περίπτωση που θεωρείτε ότι το παιδί σας θα μπορούσε να ανταποκριθεί στα κριτήρια που έχετε θέσει, συζητήστε μαζί του το ενδεχόμενο να μείνει μόνο του, για να δείτε ποιες είναι οι δικές του σκέψεις και τα συναισθήματα απέναντι σε αυτό. Εάν το δείτε επιφυλακτικό και η απάντησή του είναι αρνητική, προσπαθήστε να μην το πιέσετε και περιμένετε λίγους μήνες μέχρι να ξανά κάνετε αυτή τη συζήτηση. Είναι πολύ σημαντικό να μην αισθάνεται ανασφάλεια, έτσι ώστε να μην εκλάβει όλη αυτή την εμπειρία ως κάτι τρομακτικό.
Τέλος, πριν το αφήσετε μόνο του για αρκετή ώρα, κάντε κάποιες δοκιμές, λείποντας για λίγα λεπτά, για να δείτε πώς θα είναι, όχι μόνο η δική του αντίδραση αλλά και η δική σας. Όταν επιστέψετε, συζητήστε για το πως αισθάνθηκε και απαντήστε σε ενδεχόμενες ερωτήσεις που μπορεί να του έχουν δημιουργηθεί.
Όσο και αν σας αγχώνουν οι αποφάσεις που πρέπει να πάρετε σχετικά με τα παιδιά σας, να θυμάστε πάντα ότι η ειλικρίνεια και η υπομονή, είναι δύο συστατικά τα οποία θα σας βοηθήσουν να χτίσετε μια σχέση εμπιστοσύνης με γερά θεμέλια.
Άρτεμις Φουντή
