Στην ηλικία των 2-3 ετών, τα παιδιά αρχίζουν να διεκδικούν περισσότερο τα πράγματα και μαθαίνουν τι είναι η κτητικότητα.
Αυτό το στάδιο ξεκινά, αφού το παιδί έχει κατανοήσει το περιβάλλον γύρω του με τα οικεία προς αυτό πρόσωπα, αλλά και ότι, πλέον, μπορεί να τραβά την προσοχή των άλλων. Συνεπώς θα πρέπει να διδαχθεί τη δεξιότητα του να μοιράζεται. Για να επιτευχθεί αυτό, οι γονείς θα πρέπει να δίνουν το καλό παράδειγμα στην πράξη, δείχνοντάς του τον κατάλληλο τρόπο να αλληλεπιδρά με τους συνομηλίκους του.
Οι φράσεις «Δικό μου είναι!», «Όχι, φέρ’ το μου πίσω!», «Μην πειράζεις την κούκλα μου!», κ.ά., ακούγονται πολύ συχνά από ένα μικρό παιδί. Εκείνη τη στιγμή, πιθανόν, να έρθετε σε δύσκολη θέση και να σκεφτείτε ότι το παιδί σας συμπεριφέρεται εγωιστικά. Μέχρι την ηλικία των 3 περίπου ετών, όμως, μια τέτοια συμπεριφορά είναι φυσιολογική.
Πρώτο και σημαντικό βήμα, λοιπόν, ώστε να μάθει το παιδί να μοιράζεται, είναι να κατανοήσετε ότι μαθαίνει πιο εύκολα από τις συμπεριφορές που βλέπει, παρά από αυτά που ακούει ότι πρέπει να κάνει. Έτσι, μέσα από τη δική σας συμπεριφορά, σε οποιαδήποτε καθημερινή δραστηριότητα, το παιδί παρατηρεί και μπορεί να αφομοιώσει πιο εύκολα αυτό που κάνετε.
Επιπλέον, αν δει ότι είστε υπομονετικοί και ότι περιμένετε την σειρά σας κάθε φορά, είναι πιο εύκολο να υιοθετήσει μια ανάλογη συμπεριφορά. Αν έχει την επιθυμητή συμπεριφορά, καλό θα ήταν να το επιβραβεύσετε και να το ενθαρρύνετε, καθώς, με αυτό τον τρόπο, θα τονώσετε το ηθικό του. Μακροπρόθεσμα, μπορείτε να του περιγράφετε τι κάνει σωστά, χρησιμοποιώντας περιγραφικούς επαίνους, π.χ. «Κοίταξε πως χαμογέλασε ο Γιάννης, όταν του έδωσες τη μπάλα σου!».
Τέλος, ιδιαίτερα σημαντικό για αυτή την ηλικία αποτελούν τα ομαδικά παιχνίδια. Μέσα από αυτά και από τα επιτραπέζια παιχνίδια, το παιδί εξασκείται με την έννοια της εναλλαγής σειράς. Φυσικά, πολλά παιδιά από τη φύση τους είναι πιο πρόθυμα να μοιραστούν. Παρ’ όλα αυτά, η πλειοψηφία, συχνά, δυσκολεύεται να αντιληφθεί τη σημασία του «δίνω και παίρνω». Το να μοιραζόμαστε είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται, και αποκτάει μια σταθερά με τη πάροδο του χρόνου.
Λεμονιά Στοϊδου
