Την ευκαιρία να ενημερωθεί αλλά και να ενημερώσει το κοινό της Νάουσας για την παιδική σεξουαλική κακοποίηση είχε το inaoussa.gr.

Αφορμή για να αναδειχθεί περαιτέρω το ζήτημα της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης στάθηκε η επιτυχημένη εκδήλωση του «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ» που διοργάνωσε η Κολυμβητική Ακαδημία «Νάουσα». Ανάμεσα στους εξαιρετικούς ομιλητές της εκδήλωσης ήταν και ο εθελοντής δικηγόρος της καμπάνιας «ΕΝΑ στα ΠΕΝΤΕ», Ντούγκας Αναστάσιος δικηγόρος Θεσσαλονίκης, ευαισθητοποιημένος στα εγκλήματα κατά των παιδιών και άριστος γνώστης των θεμάτων γύρω από την παιδική σεξουαλική κακοποίηση.

Ο κ. Ντούγκας Αναστάσιος με χαρά δέχτηκε να μιλήσει στο inaoussa.gr και να λύσει τις απορίες του κόσμου γύρω από ένα δύσκολο ζήτημα όπως αυτό της παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης.

1) Ως Νομικός έχετε αναπτύξει σημαντική επαγγελματική και κοινωνική δραστηριότητα για την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Πως προέκυψε η ενασχόληση με αυτό το θέμα;

Ντούγκας Αναστάσιος: Προέκυψε λόγω της μεγάλης αγάπης μου για τα παιδιά και από τις δημιουργηθείσες ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή την αύξηση των κρουσμάτων κακοποίησης παιδιών. Δεν θα μπορούσα να μείνω αμέτοχος όταν γύρω μου έβλεπα συνεχώς κρούσματα κακοποίησης παιδιών. Καθοριστική δε ήταν η εξομολόγηση μιας γυναίκας που ήρθε στο γραφείο μου για Νομική συμβουλή, η οποία κακοποιούνταν, όχι μόνο σεξουαλικά, για πάνω από πέντε (5) χρόνια από άτομο του στενού οικογενειακού της περιβάλλοντος.

2) Τι είναι κακοποίηση των παιδιών και ποια είναι η μεγαλύτερη παρανόηση αυτής;

Κακοποίηση είναι μια βίαιη και επιθετική συμπεριφορά ή ενέργεια που δημιουργεί τραύμα, βλάβη, πόνο, φόβο, αίσθημα δυσαρέσκειας, δυσφορίας, αποστροφής ή ενοχής και έχει αρνητική επίδραση στο άτομο που τη δέχεται.  Η παρανόηση είναι ότι μορφές κακοποίησης ποικίλουν και συχνά δεν τις αντιλαμβανόμαστε. Εκτός από τη σωματική κακοποίηση και τη σεξουαλική κακοποίηση, υπάρχει και η συναισθηματική κακοποίηση, η παραμέληση, η έκθεση σε κίνδυνο και η εκμετάλλευση.

3) Αν  οι γονείς-οικείοι γίνουν γνώστες μιας πράξης σεξουαλικής κακοποίησης ποιες πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις τους;

Αν οι γονείς ή οι οικείοι γίνουν γνώστες μιας πράξης σεξουαλικής κακοποίησης πρέπει να ακούσουν με κατανόηση το παιδί και να μην το επιπλήξουν. Με υπομονή να το ενθαρρύνουν να μιλήσει για όλα και ακολούθως να απευθυνθούν στους αρμόδιους φορείς.

4) Πού μπορούν να απευθυνθούν οι γονείς-οικείοι όταν διαπιστώσουν παιδική σεξουαλική κακοποίηση;

Μόλις διαπιστωθεί η κακοποίηση, οι γονείς μπορούν να απευθυνθούν σε Δημόσιες Αρχές, δηλαδή στα κατά τόπους Αστυνομικά τμήματα, στο Τμήμα Ασφαλείας Ανηλίκων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, στις κατά τόπους Εισαγγελικές Αρχές, καθώς επίσης και στην Εισαγγελία Ανηλίκων.

5) Σε μικρές κοινωνίες τα στόματα ανοίγουν με δυσκολία. Πώς μπορεί να ξεπεραστεί ο φόβος του κοινωνικού περίγυρου;

Στις κλειστές κοινωνίες τα στόματα όντως ανοίγουν πιο δύσκολα. Οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης αποτελεί «ταμπού». Πρέπει να γίνει λοιπόν κατανοητό ότι με το να ανοίγουν τα στόματα, θα συμβάλλουμε να σωθεί ένα παιδί. Ποτέ δεν ευθύνεται ένα παιδί για την κακοποίηση που βιώνει αλλά πάντοτε ευθύνεται ο δράστης. Επίσης να γνωρίζουν ότι υπάρχει προστασία μαρτύρων και ότι καθένας μπορεί να καταγγείλει περιστατικό κακοποίησης έστω και ανώνυμα.

6) Η σιωπή είναι συνενοχή;

Φυσικά και η σιωπή είναι συνενοχή γιατί με το να αποκρύψουμε ένα περιστατικό επιτρέπουμε στο δράστη να συνεχίσει την κακοποίηση στο παιδί. Η σιωπή είναι συναίνεση στην κακοποίηση

7) Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, παρατηρείται έξαρση κρουσμάτων παιδικής κακοποίησης; Και αν ναι πού οφείλεται;

Πιστεύω ότι η οικονομική κρίση επηρέασε σαφώς την Ελληνική κοινωνία. Θεωρώ ότι η κρίση έχει επηρεάσει τη σχέση των μελών της ελληνικής οικογένειας, διότι πολλοί γονείς λόγω των οικονομικών προβλημάτων αναγκάζονται να μη δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στα παιδιά τους, είτε λόγω του ότι απουσιάζουν πολλές ώρες από το σπίτι, είτε γιατί πολλά παιδιά δεν έχουν επικοινωνία με τους γονείς τους, λόγω της έλλειψης καλής ψυχολογίας, με αποτέλεσμα να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα οι σχέσεις γονέων και παιδιών. Να σημειώσω δε εδώ ότι, η έλλειψη επικοινωνίας οδηγεί στην έλλειψη εμπιστοσύνης με αποτέλεσμα πολλά παιδιά να μη μιλούν για την τυχόν κακοποίηση που μπορεί να δέχονται.