Κλείσε στην φυλακή της μνήμης σου την ύπαρξη της, κράτα ζωντανή την παρουσία της στη ζωή σου, θυμήσου για μπορέσεις να ζήσεις.

Το πρώτο βλέμμα, την πρώτη στιγμή, την απόμακρη στάση και την άμυνα που χτίζεις μια ολόκληρη ζωή. Περιπλανήσου στο βροχερό βράδυ που μπροστά σε ένα μπουκάλι με ποτό, σου έδειξε την τρυφερότητα των συναισθημάτων της. Άφησε την να πιεί νερό απ΄ το ποτήρι σου χαράματα στην άδεια πόλη, μάθε ξανά τα πάντα για αυτήν μέσα από άψυχες λέξεις, προκάλεσε την να σε φιλήσει ανάμεσα στη βουή και τα τρομαγμένα φώτα του μαγαζιού. Μέσα στο κρασί και τον καπνό, οδήγησε τα χέρια της στο κορμί σου, αφέσου στο άγγιγμα των χειλιών της, νιώσε ξανά την καρδιά σου να πάλλεται.

Τρόμαξε την με την στάση σου, κράτησε την μακριά από την καταστροφή που σε περικλείει. Ξάπλωσε μαζί της στις χιονισμένες πλαγιές και ξύπνα με τον ουρανό στο μαξιλάρι σου. Σπάσε τα δεσμά και ζήσε μαζί της, σχεδίασε τον κόσμο σου στο πλευρό της, χτίσε για αυτήν έναν θρόνο δίπλα στον δικό σου. Ξενύχτα στο προσκεφάλι της, νιώσε την ανάσα της στο στήθος σου, δέξου το χαμόγελο και την χαρά ως δώρο, στον ορυμαγδό των σκέψεων σου, λιώσε μαζί της μέχρι να γίνεται ένα. Περπάτα στα βήματα της, γίνε ξανά παιδί στο πλάι της, κατάφερε να ονειρευτείς μέσα από τα δικά της όνειρα, σβήσε απότομα το φως και άφησε την να στο πει, όπως τότε την πρώτη εκείνη φορά. Στηρίξου στον εγωισμό σου, κράτα την μακριά και ύστερα ξέσπασε σε λυγμούς. Πίσω από τον Πρόσωπο ψιθύρισε στο αυτί της Σε αγαπάω. Ζήσε ξανά, σκέψου μόνο αυτήν, βάλε την πάνω από την ίδια σου την ζωή και περπάτα δίπλα της. Νιώσε τους φόβους της, ασπάσου τις αγωνίες της, σταμάτα να την πνίγεις.

 Στην φυλακή που έχτισες την πήρες μαζί σου, μην της ζητάς να ζήσει με τις δικές σου επιλογές, κάνε πίσω αυτή την φορά, μην την αφήσεις να φύγει ξανά.

Βούτα τα λιγοστά κομμάτια του εγώ σου στο ποτό, μηδένισε το είναι σου λυγίζοντας για πρώτη φορά μπροστά της.

Στάσου στα όρια της απόγνωσης, πολέμα την σιωπή, αναθεμάτισε τον χρόνο αλλά άφησε την να φύγει…

Δώσε της την ευκαιρία να χαμογελάσει ξανά. Ορκίσου στον εαυτό σου να μην ξεχάσεις, κάνε τα πάντα να φύγεις μακριά της, ζήσε και πορέψου με τα φώτα σου σβηστά.