Ένα ακόμα απόγευμα γεμάτο παιχνίδι, δραστηριότητες, διάβασμα αλλά και καινούργια ερεθίσματα πέρασαν τα παιδιά που συμμετέχουν στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) Bee Happy.

Το απόγευμα της Τρίτης η συγγραφέας Αναστασία Γιωτοπούλου μίλησε στα παιδιά για την συγγραφή του παραμυθιού της «Η ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΑ», ανάγνωσε αποσπάσματα αυτού και συζήτησε με τα παιδιά, απαντώντας σε ερωτήματά τους αλλά και ανοίγοντας τους τον ορίζοντα στον μαγικό κόσμο των παραμυθιών.

Λίγα λόγια για την «ΛΟΥΛΟΥΔΕΝΙΑ» της Αναστασίας Γιωτοπούλου

 Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα γλυκό κορίτσι που λόγω της αγάπης και της φροντίδας που έδειχνε στα λουλούδια της την ονόμασαν Λουλουδένια. Τι θα γίνει όμως όταν μια ζεστή και ηλιόλουστη μέρα πάει να παίξει με τους φίλους της και ξεχάσει τα φυτά της στο μπαλκόνι της απότιστα; Ένα παραμύθι γεμάτο όμορφες εικόνες και ευγενικούς διαλόγους αφιερωμένο στην καλοσύνη, τη φιλία, τη φροντίδα, το νοιάξιμο και πάνω απ’ όλα στην Αγάπη που όταν μοιράζεται, τι άλλο… «Θαύματα κάνει και δίνει αμέτρητη χαρά!»

Η Αναστασία Γιωτοπούλου είναι τριάντα πέντε ετών, παντρεµένη και µητέρα δύο υπέροχων κοριτσιών. Γεννήθηκε στη Νάουσα Ηµαθίας και διαµένει τα τελευταία δέκα χρόνια στα Λευκάδια Ναούσης. Έχει φοιτήσει στο τµήµα Βιοµηχανικού Σχεδιασµού στα ΑΤΕΙ Κοζάνης, και αυτό το διάστηµα µένει στο σπίτι και ασχολείται µε τη συγγραφή µέχρι να έρθει η ώρα να ολοκληρώσει το τελευταίο εξάµηνο του τµήµατος «Βοηθός Φυσικοθεραπείας» στα Δ.ΙΕΚ Βέροιας. Από µικρή της άρεσε να αποτυπώνει τις σκέψεις της σε χαρτί. Τη βοηθούσε στο να εκφράσει καλύτερα αυτά που νιώθει. Έτσι µετά από µια σειρά ποιηµάτων, τραγουδιών και µικρών ιστοριών ήρθε η στιγµή που θα «γεννιόταν» και το πρώτο της παραµύθι.

Πριν από κάποια χρόνια, ένα βράδυ, όταν η µεγάλη της κόρη πήγαινε στο νηπιαγωγείο κι αφού είχαν εξαντλήσει όλα τα παραµύθια που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη, άφησε τη φαντασία της ελεύθερη και της διηγήθηκε κάτι που της ήρθε εκείνη τη στιγµή στο µυαλό. Ξαφνικά φαντάστηκε την κόρη της µες στα λουλούδια κι από εκεί της ήρθε η ιδέα της «Λουλουδένιας». Στην ουσία η «Λουλουδένια» είναι η κόρη της και το παραµύθι είναι αφιερωµένο σ’ εκείνη.

Εξακολουθεί να είναι φανατική αναγνώστρια παραµυθιών, γιατί κρατούν µέσα της ζωντανή την παιδικότητα και την αθωότητα των χρόνων που έφυγαν!