Προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Εσωτερικών

Θέμα: Μόλυνση της «Τάφρου 66» που διασχίζει τις Περιφερειακές Ενότητες Πέλλας και Ημαθίας.

Για μια ακόμη χρονιά σοβαρό πρόβλημα προκύπτει για το περιβάλλον, τους υδάτινους πόρους και την υγεία των ανθρώπων, από την ανεξέλεγκτη ρίψη των ανεπεξέργαστων αποβλήτων των εργοστασίων μεταποίησης και τυποποίησης οπωροκηπευτικών στην «Tάφρο 66» των Περιφερειακών Ενοτήτων Πέλλας και Ημαθίας, παρότι διαθέτουν βιολογικούς καθαρισμούς.

Η αυθαιρεσία αυτή συνιστά χρόνιο περιβαλλοντικό έγκλημα καθώς τα νεκρά ψάρια ανέρχονται σε χιλιάδες, το νερό της τάφρου μολύνεται και η δυσοσμία είναι αφόρητη για τους κατοίκους των παρακείμενων οικισμών, ενώ μολύνεται και ο υδροφόρος ορίζοντας, από τον οποίο υδρεύονται αυτοί.

Η Περιμετρική «Tάφρος 66» είναι τεχνητή τάφρος συλλογής επιφανειακών υδάτων στην Κεντρική Μακεδονία, μήκους περίπου 35 χιλιομέτρων. Κατασκευάστηκε το 1935 με σκοπό τη συλλογή των υδάτων που προέκυψαν από την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών. Οι απορροές της λεκάνης που δημιουργήθηκε, διοχετεύονται με μια τεχνητή τάφρο που εντοπίζεται στα δυτικά του πεδινού τμήματος, προς τον Αλιάκμονα ποταμό.

Σήμερα εκτός από τον αποστραγγιστικό της χαρακτήρα συμβάλλει στη διοχέτευση των επιφανειακών υδάτων των ποταμών και ρεμάτων της Πέλλας και Ημαθίας , όπως του Αλμωπαίου, του Εδεσσαίου, της Αράπιτσας και του Τριπόταμου, ενώ συμβάλλει και στην άρδευση των καλλιεργημένων πεδινών εκτάσεων των περιφερειακών ενοτήτων Πέλλας και Ημαθίας πλησίον της όδευσης του.

Τα νερά της «Τάφρου 66» χύνονται στον ποταμό Αλιάκμονα, πηγή υδροδότησης της πόλης της Θεσσαλονίκης και καταλήγουν στο Δέλτα Αλιάκμονα-Αξιού-Λουδία (σημαντικό υγροβιότοπο προστατευόμενο από την Συνθήκη Ramsar) επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τη μόλυνση του Θερμαϊκού Κόλπου. Επιπλέον, από τα νερά αυτά γίνεται η άρδευση των χωραφιών της ευρύτερης περιοχής με αρνητικές επιπτώσεις στην κτηνοτροφία και μέσω της διατροφικής αλυσίδας στον άνθρωπο και τη δημόσια υγεία.

Να σημειωθεί ότι η ρύπανση της «Τάφρου 66» από τις βιομηχανίες της περιοχής εκδηλώνεται με τα ίδια αποτελέσματα κάθε χρόνο, για περισσότερα από 20 χρόνια, χωρίς οι αρμόδιες αρχές (Κυβερνήσεις, Περιφέρεια, Δήμοι) να παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο για την αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος παρά τις συνεχείς υποσχέσεις που δίνουν. Στην Έκθεση, του 2010, της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής, το ζήτημα της διάθεσης υγρών αποβλήτων από τις βιομηχανίες κονσερβοποιίας φρούτων στην Τ66, θεωρείται η μία από τις πιο σημαντικές αιτίες υποβάθμισης της ποιότητας των νερών του ποταμού Αλιάκμονα.

Είναι χαρακτηριστικό πως, έως και σήμερα, ούτε:

• η κατάρτιση των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών των Υδατικών Διαμερισμάτων Δυτικής Μακεδονίας και Κεντρικής Μακεδονίας, καθώς και η 1η Αναθεώρηση τους
• η λειτουργία του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης της ποιοτικής και ποσοτικής κατάστασης των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων
• τα διαχρονικά επιβαλλόμενα, από τις αρμόδιες υπηρεσίες, διοικητικά πρόστιμα προς τις μονάδες μεταποίησης

αντιμετώπισαν συνολικά και συστηματικά το πρόβλημα της μόλυνση της «Τάφρου 66».

Θεωρώντας ότι το νερό αποτελεί φυσικό πόρο που ανήκει στο λαό, είναι απαραίτητα τα μέτρα προστασίας του με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ. Υπουργοί τι μέτρα πρόκειται να πάρει η κυβέρνηση για:

1. Να σταματήσει η αυθαιρεσία των βιομηχάνων και να υποχρεωθούν πλέον για την εύρυθμη λειτουργία των μονάδων επεξεργασίας των λυμάτων τους.
2. Τον καθαρισμό της κοίτης της «Τάφρου 66».
3. Την προστασία της υγείας των κατοίκων της Θεσσαλονίκης που υδροδοτούνται από τον Αλιάκμονα.