Το 1994 ο εννιάχρονος τότε Σερβοβόσνιος φιλοξενήθηκε για έναν χρόνο από οικογένεια Ναουσαίων και φοίτησε σε σχολείο για τα παιδιά του πολέμου. Έπειτα από 25 χρόνια ξεφυλλίζει το βιβλίο των αναμνήσεων και μιλά στο ethnos.gr για την αδελφική σχέση που διατηρεί με την «ελληνική του οικογένεια»

Ο 9χρονος Όγκι από το Σαράγεβο σήκωσε το φοβισμένο του βλέμμα προς το ακροατήριο, στο Δημαρχείο της Νάουσας, και ξεχώρισε μια κυρία στην πρώτη σειρά. Κρατούσε ένα καλάθι γεμάτο καραμέλες και γλυκίσματα και δίπλα της καθόταν ένα κοριτσάκι λίγο μεγαλύτερο από εκείνον.

Ήταν φθινόπωρο του 1994 όταν ο ίδιος και άλλα 20 παιδιά από την εμπόλεμη Βοσνία είχαν μεταφερθεί στη Νάουσα μαζί με τη δασκάλα τους. Σε μια «απόδραση» από τη φωτιά του πολέμου, θα φιλοξενούνταν για έναν χρόνο σε σπίτια ντόπιων οικογενειών και θα έκαναν τα σχολικά τους μαθήματα σε αίθουσα που τους είχε παραχωρηθεί σε σχολείο της πόλης. Τη μέρα αυτή ανακοινώνονταν οι οικογένειες Ναουσαίων που θα τους φιλοξενούσαν.

«Ποιος θα είναι ο τυχερός που θα πάρει αυτά τα γλυκά;» ψιθύρισε στον διπλανό του, με το βλέμμα πάντα καρφωμένο στο καλάθι της κυρίας στην πρώτη σειρά. Δευτερόλεπτα μετά θα μάθαινε ότι ήταν ο ίδιος. Θα περνούσε τους επόμενους 9 μήνες φιλοξενούμενος της «κυρίας με το καλάθι», Μαρίας Μίλη, του συζύγου της, Θανάση Χατζόπουλου, και των δύο παιδιών τους, Ελένης και Νίκου. Σύντομα θα συνειδητοποιούσε πως αυτή θα γινόταν «η ελληνική του οικογένεια».

Σε ηλικία 34 ετών πλέον, ο Ογκνιέν Πλακάλοβιτς («Όγκι» είναι το υποκοριστικό του) ξεφυλλίζει το βιβλίο των αναμνήσεων και μιλάει στο ethnos.gr για το «βοσνιακό σχολείο της Νάουσας», τη συμβίωση με την οικογένεια και την αδελφική σχέση που έκτισε και διατηρεί μέχρι σήμερα με το Νίκο και την Ελένη, τα «αδέλφια» του στην Ελλάδα.

Δείτε όλο το άρθρο στο ethnos.gr