Η ιπποθεραπεία είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιεί την φυσική αλληλεπίδραση του ιππέα με το άλογο.
Ο όρος αυτός έγινε αποδεκτός από πολλούς επαγγελματίες υγείας, σε πολλές χώρες και υπάρχει πάνω από τριάντα χρόνια. Το άλογο και το περιβάλλον του χρησιμοποιήθηκε και συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως ένα θεραπευτικό εργαλείο σε ένα ευρύ φάσμα ατόμων. Για να είναι επιτυχές ένα τέτοιου είδους πρόγραμμα, θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν εκπαιδευμένα άλογα και να γίνει υπό την επιμέλεια επιστημονικού προσωπικού. Η θεραπευτική ιππασία μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα σε κοινωνικούς, συναισθηματικούς και σωματικούς τομείς.
Η ιπποθεραπεία χωρίζεται σε δύο κατηγορίες, την κλασσική και την αναπτυξιακή. Στην πρώτη, το άλογο κατευθύνεται από τον θεραπευτή με συγκεκριμένο τρόπο προς το άτομο, το οποίο δεν συμμετέχει ενεργητικά, αλλά επηρεάζεται από την τρισδιάστατη κίνηση. Ενώ στην δεύτερη, το άτομο συμμετέχει ενεργητικά, καταφέρνοντας να κάνει ειδικές ασκήσεις από συγκεκριμένες θέσεις.
Η θεραπευτική ιππασία χρησιμοποιείται ως εξειδικευμένη θεραπευτική μέθοδος. Οι ειδικοί ενσωματώνουν σε αυτήν πρακτικές, που βασίζονται σε στρατηγικές που αφορούν τα ενδιαφέροντα και τα κίνητρα των ατόμων, ώστε να δημιουργήσουν δραστηριότητες που θα έχουν νόημα για τους ίδιους. Η ενσωμάτωση των αλόγων στην θεραπεία, υλοποιεί με πιο ευχάριστο τρόπο τους στόχους που έχουν ορίσει οι θεραπευτές για το κάθε άτομο.
Τέλος, η ιπποθεραπεία συμβάλει στα παρακάτω:
- Μείωση της υπερτονίας και ομαλοποίηση του μυϊκού τόνου.
- Βελτίωση της στάσης του σώματος.
- Βελτίωση του εύρους της κίνησης.
- Ενίσχυση της αδρής και λεπτής κινητικότητας.
- Ενίσχυση της ισορροπίας και του συντονισμού.
- Βελτίωση των λειτουργιών της προσοχής και της μνήμης.
- Μείωση των ακούσιων κινήσεων.
- Επίγνωση του σώματος.
- Βελτίωση στην βάδιση και στην κινητικότητα.
- Βελτίωση της λεκτικής επικοινωνίας.
- Και τέλος, ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων.
Κατερινα Νούση
