Στις πρόβες της παράστασης Μια δεύτερη ευκαιρία!

eras1 Στο θέατρο για τις ανάγκες της παράστασης "Μια δεύτερη ευκαιρία" βρίσκονται όλοι οι συντελεστές και τα μέλη της θεατρικής ομάδας "ΕΡΑΣ-ΤΕΧΝΕΣ" όπου και τους συναντήσαμε για να μιλήσουμε τόσο για τη παράσταση όσο και για το θέατρο και την ομάδα τους. Το έργο σκηνοθετείται από τον κ. Γιώργο Μπέκα και τα κείμενα έχει γράψει ο κ.Γιάννης Καράμπελκος, οι οποίοι με υπομονή και προθυμία μας έδωσαν απαντήσεις με πολύ ενδιαφέρον.

ΕΡΑΣ-ΤΕΧΝΕΣ, περί θεατρικής ομάδας...

Η ομάδα αυτή υπάρχει από το 2005 και δρα στο σανίδι μετρώντας άλλες τέσσερις θεατρικές παραστάσεις: "Της πριγκίπισσας οι ώρες", "Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω", "Εμπρός να γδυθούμε" και "Ο ταχυδρόμος χτύπησε δύο φορές". Αυτή είναι η πέμπτη φορά που ανεβαίνει έργο από τη συγκεκριμένη ομάδα και το περιμένουμε με μεγάλη χαρά. Όσον αφορά, τα μέλη, ο κ. Καραμπέλκος μας διευκρίνισε πως υπάρχει ο βασικός πυρήνας 7 ατόμων και κάθε φορά προστίθενται και νέα άτομα. Στο συγκεκριμένο έργο συμμετέχουν 12 άτομα.

Η υπόθεση και το μήνυμα που θέλουν να περάσει στους θεατές

"Το έργο μιλάει για τη μετάνοια. Συγκεκριμένα, στο τέλος της ζωής ενός ανθρώπου και μάλιστα τη μέρα των οδγοηκοστών γενεθλίων του, τον περιμένει μια δυσάρεστη έκπληξη: τον επισκέπτεται ο Χάρος. Περνάει από διάφορες διεργασίες μέχρι να δούμε εάν θα μετανιώσει ή όχι για κάτι πολύ κακό που έχει κάνει στο παρελθόν. Το κακό αυτό επηρεάζει τις ενδοοικογενειακές σχέσεις και τις σχέσεις με τους συγγενείς του αλλά, βέβαια, δε θα το αποκαλύψουμε. Το έργο είναι δοσμένο μέσα από κωμικά στοιχεία και φάρσες, δίνεται δηλαδή ένα σοβαρό θέμα με έναν πιο αστείο τρόπο χάρη στο σκηνοθέτη." Συγκεκριμένα, ο κ. Καραμπέλκος ένιωσε την ανάγκη να ευχαριστήσει τον σκηνοθέτη της παράστασης κ. Μπέκα για τη συμμετοχή του και ως ηθοποιός στο έργο αυτό, καθώς όπως τόνισε "Είναι μεγάλη τιμή για εμένα να παίζει ο δάσκαλος μου σε δικό μου έργο μετά από 15 χρόνια."

Κίνητρα για να έρθει ο θεατής:

"Το κάθε έργο έχει τη δική του σημασία αλλά ο θεατής θα μπει στο πνεύμα. Το θέατρο δεν είναι υλικό αγαθό, είναι πνευματικό και με αυτή την έννοια, ο θεατής θα πάρει την εικόνα από αυτό. Μπορεί να προσφέρει γέλιο, διασκέδαση, μηνύματα και εικόνες που μετά από επεξεργασία θα προσφέρουν κυκλική γνώση. Το κυρίαρχο είναι το θέατρο να προηγείται των καιρών του, Δεν είναι μια αποτύπωση ζωής, είναι κάτι πιο αιχμηρό που μας δείχνει και μια άλλη διάσταση της ζωής για να συγκρίνουμε. Για τον ηθοποιό υπάρχει συναίσθημα αγάπης με τος συναδέλφους του και άλλωστε αυτή είναι η σημασία του ερασιτέχνη ηθοποιού, τα κοινά σημεία με τους υπόλοιπους. Γι να μπει ένα παιδί να παίξει, σημαίνει ότι του αρέσει η συλλογικότητα, θέλει να ανοίξει τους ορίζοντες του και ίσως ανοίξει και ένας καινούριος δρόμος, όχι απαραίτητα για να γίνει ηθοποιός αλλά για να γνωρίσει και μια άλλη πτυχή του εαυτού του. Είναι πολύ σημαντικό να πλάσει έναν χαρακτήρα και ρόλο και αυτό να αρέσει στο κοινό, πόσο μάλλον όταν ο ρόλος είναι αντίθετος με το χαρακτήρα του. Ο κόσμος με το χειροκρότημά του ανεβάζει ψυχολογικά τον ηθοποιό. Έτσι είναι αυτή η σχέση ηθοποιού και θεατή, δίνεις και παίρνεις, υπάρχει επικοινωνία."

Δυσκολίες ερασιτεχνών...

"Το να στήσεις μια ερασιτεχνική δουλειά στο θέατρο είναι μια πολύ δύσκολη ιστορία, επειδή βασίζεται στο μεράκι και την καλή θέληση του άλλου. Μπορεί κάποιος να βαρεθεί ή να του τύχει κάτι και να μη θέλει να συνεχίσει. Τότε ξαφνικά μένεις χωρίς ηθοποιό. Τα παιδιά δεν είναι όπως οι επαγγελματίες που έχουν συμβόλαιο και φυσικά κανείς δεν αμοίβεται. Σαφώς και έχει πολύ κόπο, καθώς θέλουμε να έχουμε μια άρτια και καλή παράσταση και προσπαθούμε για το καλύτερο. Όλοι δίνουν τον εαυτό τους." Όσον αφορά σε κάποια πιθανή περιοδεία της παράστασης, ο σκηνοθέτης του έργου απήντησε πως ένας θίασος με πολλά άτομα είναι δύσκολο να μετακινηθεί, καθώς όλο και κάποιος θα έχει πρόβλημα Έπειτα, δεν υπάρχει ο χρόνος για νέα καμπάνια σε άλλες πόλεις, αφού οι περισσότεροι δουλεύουν, αν και πλέον βοηθάει πολύ το Internet. Παλιά γινόταν, υπήρχαν φεστιβάλ. Τώρα μένουμε εδώ και μπορεί να πάμε σε πολύ κοντινές αποστάσεις, διότι είναι δύσκολο να μεταφερθούν τα σκηνικά. Αυτό είναι και το κακό μιας ερασιτεχνικής παράστασης, ότι "πέφτει", ανεβαίνει 3- 5 φορές μόνο.

Φέτος παρατηρείται ένας πολιτισμικός "οργασμός" από πολλές θεατρικές ομάδες της πόλης. Πώς το βλέπετε αυτό το φαινόμενο;

"Ναι, όντως αυτή τη χρονιά συνέβη και το παράδοξο: οι θεατρικές ομάδες αποφάσισαν να κάνουν παραστάσεις όλες μαζί. Έτυχε κι έγινε. Γενικώς, είναι δύσκολο να κάνεις κάθε χρόνο παράσταση αλλά όλο αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Η στήριξη του κοινού είναι αρκετά μεγάλη, όπως βλέπουμε, και αυτό ίσως είναι λόγω της κρίσης που ο κόσμος θέλει να ξεφύγει."

Συναισθήματα λίγο πριν την πρεμιέρα...

Τα συναισθήματα μας είναι ανάμεικτα. Σαφώς και υπάρχει μια κούραση, αλλά θετική κούραση, γιατί με όλο αυτό το κλίμα που επικρατεί εδώ αυτή η κούραση μεταφράζεται σε ευχαρίστηση. Έχουμε θετική ενέργεια, χαρά, ανυπομονησία αλλά φυσικά και άγχος για προβλήματα τελευταίας στιγμής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, 10 ημέρες πριν να ανέβει το έργο ένας ηθοποιός είχε κάποιο ατύχημα και μεσ την ατυχία αυτή, είχαμε το μεγάλο ευτύχημα να αναλάβει ο Χάρης Τομπουλίδης την αντικατάσταση αυτού του ρόλου. Αλλιώς η παράσταση δε θα μπορούσε να ανέβει. Αυτό που μετράει για εμάς, εν τέλει, είναι να ευχαριστηθεί ο κόσμος, να του δημιουργηθεί ψυχική ευφορία και τότε θα ξέρουμε πως κάτι δώσαμε, αυτή είναι η ανταμοιβή μας.

Οι εντυπώσεις της πρωτοεμφανιζόμενης της παρέας...

"Το θέατρο μου αρέσει πάρα πολύ, μου άρεσε πάντα και το θεωρώ μια ευκαιρία για να διευρύνω το πνεύμα μου και να γνωρίσω και μια άλλη πτυχή του εαυτού μου. Αυτό που κάνω φέτος εδώ νομίζω πως θα μου μάθει πολλά πράγματα και ήδη έχουμε πετύχει μια καλή συνεργασία και αλληλοβοήθεια με όλους τους συντελεστές. Όσον αφορά την κούραση και το άγχος της παράστασης, αυτό που κάλυπτε την κούραση μου κάθε φορά ήταν η χαρά της πρόβας και πιστεύω και το άγχος που θα μου δημιουργηθεί σαν πρώτη φορά θα μου φύγει μόλις δω τα παιδιά" Όπως διαπιστώσαμε η "δεύτερη ευκαιρία" ήταν για τη Μαρία Τσεχελίδου η μια πρώτη ευκαιρία για να γνωρίσει το θέατρο εκ των έσω και γι' αυτό παροτρύνει όλους όσους το αγαπούν να το τολμήσουν, αρκεί να ξέρουν πως θέλει χρόνο και προσπάθεια από τη μεριά τους.