Γιατί μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα του χώρου. Γιατί δεν έφυγε ποτέ. Γιατί βάζει το συμφέρον της παράταξης πάνω από το εγώ του.
Γιατί είναι νέος και την ίδια στιγμή έχει πάνω από 20 χρόνια πολιτική εμπειρία. Γιατί η εμπειρία του από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του οποίου έφτασε να γίνει γραμματέας, του έμαθε ότι το κόμμα για να λειτουργεί αποτελεσματικά πρέπει να λειτουργεί θεσμικά, δημοκρατικά, ανοιχτά, αυτόνομα. Γιατί δεν προσγειώθηκε στο κόμμα ούτε του έστρωσε ποτέ κανένας κόκκινο χαλί. Αγωνίστηκε από όλες τις θέσεις, στην ΠΑΣΠ, στη νεολαία ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ανεβαίνοντας τα σκαλιά ένα-ένα. Συναντώντας αντιστάσεις, ξεπερνώντας επετηρίδες, αλλάζοντας τα δεδομένα.
Γιατί όσον αφορά την πολιτική πρακτική, ο Ανδρουλάκης σφυρηλατήθηκε στο καμίνι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί όπου παίρνονται οι αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας μακροπρόθεσμα και καθοριστικά. Αν πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από την πρόσφατη ελληνική ιστορία είναι ότι οι πιο χρήσιμοι πολιτικοί είναι αυτοί που ξέρουν πως λειτουργεί η Ε.Ε. και μπορούν να αξιοποιήσουν στο μέγιστο τις ευκαιρίες που προσφέρει.
Γιατί μετά το 2017, όταν καταγράφηκε στη συνείδηση του κόσμου της παράταξης ως το νούμερο 2, δεν έκανε την εύκολη επιλογή. Δεν εγκαταστάθηκε σε ένα γραφείο στην Αθήνα να συναντάει στελέχη, να ασχολείται με μικροπολιτική, να μηχανορραφεί και να μαζεύει δυσαρέσκεια. Γύρισε στις Βρυξέλλες και δούλεψε για την παράταξη και για τη χώρα. Βάθυνε τις γνώσεις του. Έκανε προτάσεις. Έχτισε σχέσεις.
Γιατί ήταν εισηγητής των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο για τη μεταρρύθμιση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας RescEU, που διευκολύνει τη χρήση Ευρωπαϊκών μέσων για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών όπως οι καλοκαιρινές πυρκαγιές στην Ελλάδα.
Γιατί έχει μεγάλη πολιτική εμπειρία και την ίδια στιγμή είναι τόσο νέος. Είναι ανάγκη η παράταξή μας να μιλήσει για το μέλλον. Το παρελθόν, με τις λαμπρές του στιγμές και τα μεγάλα του λάθη το έχουμε αξιολογήσει, θαυμάσει, υπερασπιστεί και καταδικάσει αρκετά. Φτάνει πια. Ο επόμενος αρχηγός πρέπει να μπορεί να πάρει μαζί του τα επιτεύγματα της παράταξης, χωρίς να φορτώνεται με τα λάθη. Ο Ανδρουλάκης, σε αντίθεση με άλλους υποψήφιους, δε θα είναι υποχρέωμενος να μιλάει για το παρελθόν. Θα μας δώσει επιτέλους το δικαίωμα να εστιάσουμε στο μέλλον.
Γιατί τα θέματα που τον απασχολούν περισσότερο και βάζει στο επίκεντρο της συζήτησης ταυτίζονται με την ατζέντα της σοσιαλδημοκρατίας διεθνώς. Οικονομικές ανισότητες, διαγενεακές ανισότητες, έλλειψη κοινωνικής κινητικότητας, βιώσιμη ανάπτυξη, δίκαιη φορολόγηση. Γιατί τον ενδιαφέρει να γυρίσουν στην Ελλάδα οι νέοι που εδώ δε βρίσκουν ευκαιρίες και να αποκτήσουν επιτέλους τα νέα ζευγάρια τη δυνατότητα να ξεκινήσουν την οικογένειά τους χωρίς δεσμεύσεις.
Γιατί με τις δημόσιες τοποθετήσεις του προσφέρει μια πρωτότυπη και ιδιαίτερη ανάλυση των διεθνών θεμάτων όπως τα ελληνοτουρκικά, η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, το μεταναστευτικό και προτείνει εμπάργκο ευρωπαϊκών όπλων στην Τουρκία, ένα νέο Ελσίνκι με διερεύνηση ενός καινούριου μοντέλου σχέσης της Ε.Ε. με τη γειτονική χώρα, αναθεώρηση της συμφωνίας του κανονισμού του Δουβλίνου και κατάργηση του κανόνα πρώτης εισόδου στο ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο.
Γιατί δηλώνει ότι η μάχη για την επικράτηση του ορθού λόγου είναι η μεγάλη μάχη της εποχής μας και μας προτρέπει να τη δίνουμε κάθε μέρα. Οι δημόσιες τοποθετήσεις του δεν εξαρτόνται από το πολιτικό κόστος, αλλά από την ψύχραιμη αξιολόγηση των δεδομένων. Για αυτό ξεκάθαρα προτείνει την επέκταση του υποχρεωτικού εμβολιασμού σε όλους τους δημόσιους υπάλλήλους που έρχονται σε επαφή με το κοινό.
Γιατί οι αρχές του είναι αδιαπραγμάτευτες. Γιατί στο Συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 2013 πρότεινε και πέτυχε να υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ κομματικής και κρατικής θέσης, αποδεικνύοντας ότι είναι εχθρός της κομματικοκρατίας.
Γιατί είναι από τους λίγους πολιτικούς στην Ελλάδα που εξαρχής αντιμετώπισε το ασφαλιστικό ως δομικό, αναπτυξιακό ζήτημα διαγενεακής αλληλεγγύης και όχι ως δημοσιονομικό ζήτημα διατήρησης κεκτημένων.
Γιατί αποστρέφεται την επικράτηση της επικοινωνίας πάνω στην ουσία, που ταλαιπωρεί τόσο τη χώρα. Γιατί αντί για θεατρινισμούς επιλέγει τη νηφαλιότητα. Γιατί ο λόγος του είναι καθαρός και ευθύβολος και αποφεύγει τις γενικότητες και τις υπεκφυγές.
Γιατί ποτέ δε ζήτησε να είμαστε με τον Ανδρουλάκη. Ζήτησε να είμαστε μαζί. Μαζί μπροστά!
Ολυμπία Αποστόλου
