"Η ποίηση τουλάχιστον ζυγός / Ακορντεόν νοσταλγίας / Πέτρα που πίσω έριξες / Και είσαι εσύ"

Η αυριανή κοινωνία, όπου χιλιάδες νεκροί, μυριάδες αιώνων, θα αναστηθούν, θα συναντηθούν, δεν θα ξαναπεθάνουν, δεν θα ξαναφυλακιστούν, δεν θα ξαναδιαδηλώσουν, δεν θα μεταλάβουν, δεν θα φτωχαίνουν πολλά, μωρά και τεκνά δεν θα είναι αντίγραφα γονέων, ''λαμόγια'' δεν θα καλούν εισαγγελικές παρεμβάσεις, αγρότες δε θα ξεπουλιούνται σαν τις παραγωγές τους, αυριανός Πολιτισμός θα είναι μεθαυριανός, ο ανεγκέφαλος θα ζητά εγκέφαλο, όποια χώρα κινεί πόλεμο αυτόματα να ηττάται, η αυριανή κοινωνία στα θρανία θα μαθαίνει Γράμματα, ο Καπιταλισμός δεν θα διπλαμπαρώνει το σπίτι σου, την παραγωγικότητα σου και στ΄ αποστειρωμένα να σε στέλνει πόλεμα, η κουλτούρα δεν θα τρέχει ψυχανάλυση κι ουρά στο χρήμα...

Ναι! Ο εργάτης, ο αυτοαπασχολούμενος, ο ψαράς, ο γεωργός, ο καθηγητής , ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο διδάσκαλος, ο παππάς, ο ξεναγός, ο εισπράκτορας, ο ταμίας, ο πρόεδρος, ο δήμαρχος, ο κτηνοτρόφος, ο ηθοποιός, ο αηδός (ο παντελώς ατάλαντος τραγουδιστής, ο αηδιαστικός αοιδός), ο σάχλας μάγκας , η ξανθός να βάφεται ξανθώς, κ.λ.π. Δίχως εισοδήματαααα... Κάτι σαν Κομμουνισμός δηλαδή, χα χα!!!

Λέει πολλά ο Χρήστος Βουδούρης, εκ Βεροίας Ναουσαίος, ας κοινωνικοποιηθούμε: ''

α) ... Η ερώτηση ρητορική, αλλά θα την κάνω. Ξέρετε καμιά κοινωνία που να προσφέρει στον άνθρωπο τα βασικά, χωρίς να ενδιαφέρεται για κέρδος, πλην μίας νησίδος Τσε;

β) ... Μείνατε εγκλωβισμένοι στις συντηρητικές ιδέες μιας απάνθρωπης κοινωνίας, που ε κ θ ε ι ά ζ ε ι το χρήμα και μ ι σ ε ί τον άνθρωπο. Που η ανάπτυξη της βασίζεται στον δανεισμό. Που τα αγαθά συμφέρει να τα εισάγει κι όχι να τα παράγει. Που τις ιδέες και τα όνειρα τα σκοτώνει μέσα στις φασιστικές πρακτικές που και εν μέσω πανδημίας εφαρμόζει

γ) ... Ανοίξτε επιτέλους το μυαλό σας. Δεν κινδυνεύουμε μόνο απ αυτούς που κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα χωρίς καμιά προστασία, αλλά από τους πολιτικά αναλφάβητους, που ιδεολογία τους είναι τα fake news, που συνεχίζουν να ψηφίζουν και να στηρίζουν τις ίδιες πολιτικές που μας έφεραν σ αυτή την κατάσταση

δ) ... Στην ψυχιατρική, π α ρ ά ν ο ι α είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα

Εύχομαι Αναστάσιμης Φωσφορικής Επαναστάσιμης Άνοιξης, ο χειμώνας μέσα μας πανηγυρικά έχει ταπεινώσει - εξευτελίσει μας, ανεπανόρθωτα, ορθά κι αδιόρθωτα, λιώνοντας τη ζωή...Που ''Δεν μας εκτιμά''.-

(απόπειρα ''πολιτικής'' αρθροποίησης, εποχών ζητούμενης) - (φωτογραφία: ο Μακεδονικός Τάφος Ανθεμίων)

Του Ηλία Τσέχου