Από τότε που ο άνθρωπος κοίταξε για πρώτη φορά τον ουρανό και αναρωτήθηκε τι υπάρχει εκεί πάνω, ξεκίνησε ένα ταξίδι που δεν σταμάτησε ποτέ.

Η ανακάλυψη δεν είναι επιλογή. Είναι ένστικτο. Μια φλόγα που καίει μέσα μας. Δεν αρκούμαστε στο οικείο. Θέλουμε το απροσπέλαστο. Θέλουμε το μυστήριο.

Από τις σπηλιές στους τροχιακούς σταθμούς, από τις πυραμίδες στις διαπλανητικές αποστολές, ο άνθρωπος πάντοτε αναζητούσε κάτι πέρα από το παρόν. Αυτή η ανάγκη δεν είναι απλώς τεχνολογική ή επιστημονική. Είναι βαθιά υπαρξιακή. Κάθε νέο άγνωστο που κατακτούμε δεν είναι απλώς ένα βήμα προς τα έξω, είναι και ένα βήμα προς τα μέσα.

Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που η εξερεύνηση μάς συγκινεί τόσο. Γιατί μέσα από αυτήν ανακαλύπτουμε εμάς. Ποιοι είμαστε όταν όλα γύρω μας είναι άγνωστα; Τι κρατάμε όταν χάνονται οι συνήθειες και οι ρόλοι μας; Στις πιο ακραίες αποστολές, αποκαλύπτεται ο αληθινός χαρακτήρας. Η αρετή, η ταπεινότητα, η αγάπη για το άγνωστο.

Το διάστημα, πέρα από επιστημονικός στόχος, γίνεται καθρέφτης. Δεν μας δείχνει απλώς τους πλανήτες, μας δείχνει τις σκιές και τα φώτα μας. Εξερευνώντας το σύμπαν, αναρωτιόμαστε: τι κουβαλάμε μαζί μας; Ποια είναι η παρακαταθήκη που αφήνουμε ως είδος;

Για αυτό και στο Συμπόσιό μας, η τεχνολογία δεν είναι ο μόνος πρωταγωνιστής. Το νόημα, η ηθική, η εσωτερική καλλιέργεια είναι εξίσου σημαντικά. Γιατί, τελικά, δεν έχει σημασία μόνο πού φτάνουμε, αλλά πώς φτάνουμε εκεί και τι άνθρωποι είμαστε όταν το κάνουμε.

Άρθρο του Δρ. Νικολάου Διβινή, Μηχανικού Αεροδιαστημικής και προσκεκλημένου ομιλητή του Συμποσίου μας.

Σας περιμένουμε στις 27 και 28 Ιουνίου, στη Σχολή Αριστοτέλους για το 4ο Εκπαιδευτικό Συμπόσιο Νάουσας με τίτλο “Ενσυντροπία: Από το κοσμικό όλον στη βάση της ύπαρξης”.

Σύλλογος ΕΝ*

Facebook: ENaoussa

Instagram: enaoussa

Εmail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.