Την Τρίτη 22 Απριλίου το απόγευμα έγινε στο προαύλιο του πανηγυρίζοντος Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Ναούσης η υποδοχή της τιμίας κάρας του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου από την Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους.
Ακολούθησε ο πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Δεῦτε φιλομάρτυρες, ἀσματικήν ὑμνωδίαν, τῷ Ἀναστάντι ἐκ τάφου Χριστῷ προσάξωμεν», ψάλλει ἀπόψε ὁ ἱερός ὑμνογράφος καλώντας ὅλους τούς φιλομάρτυρες, ὅλους ἐκείνους πού ἀγαποῦν τούς μάρτυρες, ὅλους ἐμᾶς πού προσήλθαμε σήμερα γιά νά τιμήσουμε τόν ἅγιο μεγαλομάρτυρα καί τροπαιοφόρο Γεώργιο καί νά ὑποδεχθοῦμε τήν χαριτόβρυτο καί θαυματουργή τιμία κάρα του, νά προσφέρουμε ὕμνους ἀναστάσιμους ὕμνους στόν ἐκ τάφου ἀναστάντα Χριστό.
Γιατί ὅμως μᾶς καλεῖ νά προσφέρουμε τούς ὕμνους μας στόν Ἀναστάντα Κύριό μας καί ὄχι στόν ἑορταζόμενο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο;
Ἡ ἀπάντηση στό ἐρώτημα αὐτό, τό ὁποῖο μπορεῖ νά γεννᾶται στήν ψυχή μας, εἶναι ἁπλῆ. Ἐάν κάθε μάρτυς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, κάθε πιστός χριστιανός, ὁ ὁποῖος ἐπέλεξε τόν θάνατο γιά τόν Χριστό, ἐπέλεξε τό μαρτύριο γιά τήν ἀγάπη τοῦ δι᾽ ἡμᾶς σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Κυρίου, ἀποτελεῖ ἕναν διαχρονικό μάρτυρα τοῦ θαύματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος ἀποτελεῖ τόν κατ᾽ ἐξοχήν διαπρύσιο κήρυκά της, ἀποτελεῖ τή σφραγίδα καί τήν ἐπιβεβαίωση τοῦ μοναδικοῦ αὐτοῦ γεγονότος, τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας, καί ἀποδεικνύει ὅτι «θάνατος οὐκέτι κυριεύει» στόν κόσμο μας.
Διότι ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος Γεώργιος δέν ταυτίζεται μέ τό χαρμόσυνο γεγονός τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας μόνο διότι ἡ μνήμη του συμπίπτει μέ τίς ἀναστάσιμες αὐτές ἡμέρες, ἀλλά καί διότι τό ἴδιο τό μαρτύριό του πιστοποιεῖ τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό ἐχέγγυο καί τῆς δικῆς μας ἀναστάσεως.
Ἕνας ἀνώτατος ἀξιωματοῦχος τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ ἦταν ὁ ἅγιος Γεώργιος, ὁ ὁποῖος εἶχε μάλιστα τήν ἰδιαίτερη εὔνοια τοῦ φοβεροῦ αὐτοκράτορος Διοκλητιανοῦ, καί γι᾽ αὐτό καί ἡ σύζυγός του Ἀλεξάνδρα ἐνδιαφέρθηκε γιά τήν τύχη καί τήν ἐξέλιξη τοῦ μαρτυρίου του.
Ἦταν ὅμως καί χριστιανός. Ἕνας χριστιανός πού εἶχε τήν τόλμη τοῦ εὐσχήμονος Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος δέν ἔκρυψε τήν πίστη καί τόν σύνδεσμό του μέ τόν Χριστό, ἀλλά πῆγε στόν Ρωμαῖο ἡγεμόνα νά ζητήσει τό σῶμα τοῦ Ἰησοῦ, ὁμολογώντας ἔτσι τήν πίστη του.
Αὐτή τήν πίστη ὁμολόγησε καί ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς Γεώργιος ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος, γνωρίζοντας ὅτι δέν περίμενε τόν ἔπαινό του ἀλλά τήν ὀργή καί τήν τιμωρία του· γνωρίζοντας ὅτι τόν περίμεναν τά βασανιστήρια, τό μαρτύριο καί ὁ θάνατος. Ἀλλά ὁ ἅγιος Γεώργιος πίστευε ἀκράδαντα στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως καί στό προνόμιο πού ἔδωσε ὁ Χριστός σέ ὅσους τόν πιστεύουν νά ἀναστηθοῦν καί αὐτοί στήν αἰώνιο ζωή, νά ἀναστηθοῦν καί νά ζήσουν ὄχι σέ μία ἐγκόσμια βασιλεία ἀλλά στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ αἰωνίως.
Γι᾽ αὐτό καί δέν ὑπολόγισε οὔτε τήν παροῦσα ζωή οὔτε τή θέση καί τά ἀξιώματα πού κατεῖχε. Ἀκολούθησε τόν Χριστό, ὑπομένοντας πολυώδυνα βασανιστήρια ἀπό τά ὁποῖα ἐξήρχετο μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ σῶος καί ἀβλαβής, πρός ἔκπληξη ὅλων ὅσων παρακολουθοῦσαν ἀλλά καί ὅσων ἐκτελοῦσαν τίς ἐντολές τοῦ αὐτοκράτορος, ἐπειδή εἶχε τή βεβαιότητα ὅτι τόν ἀναμένει ἡ αἰώνιος ζωή κοντά στόν Χριστό.
Ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος Γεώργιος εἶναι ὅμως μάρτυς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας καί γιά ἕναν ἐπιπλέον λόγο: διότι μέ τή χάρη τοῦ ἀναστάντος Κυρίου ἀνέστησε τόν πολυετῆ νεκρό, τόν ὁποῖο τοῦ ὑπέδειξε ὁ Διοκλητιανός, προκειμένου δῆθεν νά πιστεύσει στή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, στόν ὁποῖο πίστευε ὁ ἅγιος Γεώργιος. Καί ὁ νεκρός πού ἀναστήθηκε πίστευσε στόν Χριστό μαζί μέ τό πλῆθος τῶν εἰδωλολατρῶν πού παρακολουθοῦσε τό μαρτύριο καί δόξασαν τόν ἀναστάντα Κύριο γιά τό μεγάλο αὐτό θαῦμα του.
Νά, λοιπόν, γιά ποιόν λόγο ὁ ἱερός ὑμνογράφος μᾶς καλεῖ νά δοξάσουμε καί ἐμεῖς σήμερα τόν ἐκ τάφου ἀναστάντα Κύριο, τιμώντας καί τόν μεγαλομάρτυρα ἅγιο Γεώργιο καί ἔχοντας μάλιστα τή μεγάλη εὐλογία νά ἔχουμε ἀνάμεσά μας τήν τιμία καί θαυματουργό κάρα του, τήν ὁποία μέ πολλή ἀγάπη μετέφεραν στήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί στόν πανηγυρίζοντα ἱστορικό αὐτό ναό τῆς Ναούσης οἱ πατέρες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ πανοσιολογιωτάτου Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γέροντος Ἀλεξίου, ὁ ὁποῖος ἀνταποκρίθηκε μέ πολλή καλωσύνη στήν παράκλησή μας, γιά νά τήν προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τή χάρη της.
Εἴμεθα ἰδιαιτέρως εὐγνώμονες καί ὑπόχρεοι στήν ἀγάπη τῶν πατέρων, διότι παρά τόν κόπο τῶν προηγουμένων ἡμερῶν μᾶς ἔφεραν αὐτή τή μεγάλη εὐλογία, τήν κάρα τοῦ ἁγίου Γεωργίου, ἡ ὁποία, ὅπως καί ὅλα τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων μας, ἀποτελεῖ ἀπόδειξη τοῦ θαύματος τῆς Ἀναστάσεως, καθώς δέν εἶναι δυνατόν διαφορετικά «ὀστέα ξηρά» νά δίδουν ζωή καί ἴαση σέ ὅλους ὅσους ζητοῦν καί ἐπικαλοῦνται τή χάρη τους.
Ἐκφράζοντας ἀπό καρδίας τίς εὐχαριστίες μου πάλιν καί πολλάκις πρός τόν Ἅγιο Καθηγούμενο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος καί τούς πατέρες τῆς Μονῆς εὔχομαι ταπεινά ἡ χάρη τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου νά εἶναι πλούσια σέ ὅλους μας, καί στούς ἱερεῖς πού διακονοῦν ἐδῶ σ᾽αὐτόν τόν ναό τοῦ μεγαλομάρτυρος καί μέ τήν παράκληση τῶν ὁποίων ζητήσαμε καί ἐμεῖς τή μεταφορά τῆς τιμίας κάρας τοῦ ἁγίου Γεωργίου, καί νά μᾶς ἐνισχύει ὅλους, ὥστε νά γινόμεθα μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας μέ τήν ἀναστημένη ζωή μας, μέ τήν ἐν Χριστῷ ζωή τήν ὁποία θά ζοῦμε καί μέ τήν ὁποία θά μιμούμεθα τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, τόν ὁποῖο ἤλθαμε νά τιμήσουμε ἀπόψε στόν ναό του καί νά προσκυνήσουμε τήν τιμία κάρα του.
