Δευτέρα 25 Αυγούστου ξημερώματα στην Παραλία Παντελεήμωνα.
Ο ήλιος αρχίζει να βγαίνει, μοιράζοντας ένα πορτοκαλοκόκκινο φως πάνω από την θάλασσα.
Τι όμορφη εικόνα, όμως σήμερα το βουνό που δεσπόζει πάνω από τις ακτές της Πιερίας με καλεί...
Λιτό πρωινό, προετοιμασία σακιδίου και 20' λεπτά οδήγηση με το αυτοκίνητο για να φτάσω στον Αϊ Γιάννη Λιτοχώρου, που είναι και η έναρξη της πεζοπορίας μου.
Έτσι και έγινε λοιπόν. Μετά από λίγο βρίσκομαι στον δικό μου κόσμο. Στα μονοπάτια του βουνού των 12 Θεών. Στον Όλυμπο, με πρώτο προορισμό το καταφύγιο Λιβαδάκι στα 2100 μέτρα, με εμένα να είμαι ακόμα στα 600 μέτρα.
Μα στην Ορειβασία έτσι είναι τα πράγματα, θέλει υπομονή και επιμονή και ο χρόνος είναι ταξίδι στο μονοπάτι, στην φύση, στα διάφορα είδη χλωρίδας και πανίδας αλλά και μέσα στην ψυχή, ενδοσκόπησης αρχή λοιπόν μέχρι να διανύω 8.850 μέτρα ως το βασίλειο του Ρόμπολου.
Ο καιρός μουντός, συννεφιασμένος με την υγρασία να χαϊδεύει τις κορφές των Πεύκων της περιοχής.
Ηρεμία, αέρας ελευθερίας, σταυροδρόμια και μετά από τέσσερις ώρες το Λιβαδάκι είναι μπροστά μου. Σαν " το Μικρό σπίτι στο Λιβάδι".
Στάση για νερό, λίγο φαγάκι για ενέργεια και μια ματιά στο εσωτερικό του καταφυγίου σε περίπτωση που ο καιρός χαλάσει.
Ανάσα και πάμε γερά, μένουν άλλα 600 κάτι μέτρα για την κορυφή Καλόγερος. Η γερή ανηφόρα τώρα ξεκινάει, με την κούραση να αθροίζεται.
Πέρασμα από τον ομβροσυλλέκτη της δεξαμενής με το Επιλόβιο να δίνει ένα όμορφο μωβ χρώμα και μετά τα διάσπαρτα πεύκα, τσουπ στο τριγωνομετρικό του Σημαιοφόρου στα 2382 μέτρα.
Τώρα η θάλασσα φαίνεται αρκετά μακριά, η ράχη του Καλόγερου ξεκινάει, οι εικόνες όσο περπατώ απίστευτες. Αριστερά οι εγκαταστάσεις του ΚΕΟΑΧ και τα λιφτ, δεξιά το οροπέδιο των Μουσών, ο Μύτικας και ο Προφήτης Ηλίας και κάτω το Χάος.
Σάρες, γκρέμια, ξεσέρματα που σου θυμίζουν τα όρια σου, το ποσό μικρός είσαι, το εφήμερο της ζωής και ταυτόχρονα το μοναδικό αυτό δώρο.
Είμαι στην ημικυκλική ράχη και στα όρια του δεύτερου Τριγωνομετρικού, αυτό του Πάγου στα 2677 μέτρα, στην κορυφή που κρατά χιόνι μέχρι αργά την άνοιξη, εξού και το όνομα της.
Ο Καλόγερος με την μικρή Ελληνική Σημαία είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά το GPS δείχνει 12+ χιλιόμετρα, τα μάτια ταξιδεύουν στον Άγιο Αντώνιο απέναντι στα 2800 μέτρα και στον έρημο Μετεωρολογικό σταθμό στην κορυφή του.
Τελευταία ανήφορα, ακούω τον αέρα να σφυρίζει και το μεταλλικό σημαιάκια να γυρίζει ποτέ δεξιά, πότε αριστερά.
"Μεγάλε έφτασες" λέω στον εαυτό μου και γελάω, δεν ξέρω που να πρωτοκοιτάξω, η κάμερα του κινητού παίρνει φωτιά και τα χιλιόμετρα έχουν περάσει τα δεκατρία με το δρόμο της επιστροφής να φαίνεται ευκολότερος λόγω της κατωφέρειας.
Κατάβασης ξεκίνημα λοιπόν, δέκα λεπτά ξάπλα στο Λιβαδάκι, σάντουιτς και νερό και μια τελευταία ματιά με την υπόσχεση ότι σύντομα θα ξανάρθω.
Γρηγορότερος ρυθμός και αυξημένη προσοχή μιας και η κατηφόρα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο συν ότι η κούραση μετά από 6-7 ώρες πεζοπορίας δεν είναι αμελητέα...
Φυσικά ανά μία ώρα έχω προγραμματισμένη στάση για ενυδάτωση, μπαρίτσα για ενέργεια και έλεγχο των κορδονιών που πρέπει να είναι σχετικά σφιχτά, για αποφυγή τραυματισμών. Τα μπατόν όσο βοήθησαν στην προώθηση μου στην ανήφορα τόσο βοηθάνε και στην κατηφόρα, στο φρενάρισμα, στην ισορροπία και στην πληροφόρηση του τερέν.
Το ρολόι λέει 10 ώρες και 20 λεπτά ενώ βλέπω το αυτοκίνητο από μακριά.
Ικανοποίηση, χαρά, ευχαρίστηση και η κούραση πάει περίπατο, μπροστά σε όλα αυτά που είδα, ένιωσα και αισθάνθηκα...
Μια ματιά προς τα πάνω πριν την μανούβρα με κατεύθυνση το αγαπημένο μου Λιτόχωρο.
Απογευματινή αποθεραπεία στην Θάλασσα μετά από 26 χιλιόμετρα με 2200 μέτρα υψομετρική διαφορά και όπως λέω "το να πας είναι προαιρετικό το να γυρίσεις υποχρεωτικό" . Αυτή είναι η επιτυχία μιας διαδρομής, η επιστροφή πίσω στο σπίτι σου, στην οικογένεια σου, στην ασφάλεια...
Όμως άνθρωποι σαν εμένα, ανήσυχοι και ελεύθεροι όταν επιστρέφουν σχεδιάζουν πάντα την επόμενη εξόρμηση - απόδραση από την πόλη προς τα ψηλά.
Εκεί που ο άνθρωπος σμίγει με τον Θεό όταν ταπεινώνεται και εκτιμάει παραπάνω την ζωή και όλα όσα έχει ....
Γιώργος Καισαρίδης
(ο Γιώργος Καισαρίδης είναι Πιστοποιημένος Συνοδός Βουνού, πρόεδρος της HELLENIC MOUNTAIN LEADERS ASSOCIATION, ιδιοκτήτης της MountainExpedition.gr , διεθνής ορειβάτης με αποστολές σε βουνά της Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής με υψόμετρα πάνω από 5000 μέτρα, διεθνής Mountain Bike Leader και Β. Εκπαιδευτής Ορειβατικού Σκι της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας και Αναρρίχησης. Ακόμα Συνεργάτης του Δήμου Νάουσας στο πρόγραμμα "Μονοπάτια του Βερμίου" . Επίσης προπονητής πολεμικών τεχνών στον αθλητικό σύλλογο ΚΕΝΤΑΥΡΟ και καθηγητής Αυτοάμυνας της Ελληνικής Αστυνομίας σε Ανώτερες και Ανώτατες σχολές για πάνω από 20 χρόνια ).
