Τα αιολικά πάρκα και γενικότερα οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ΕΙΝΑΙ η λύση για την κρίση των τιμών ενέργειας που βιώνει ολόκληρη η Ευρώπη την τελευταία περίοδο.

Η Επίτροπος Ενέργειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποστήριξε στο Ευρωκοινοβούλιο ότι η ταχύτερη επίτευξη του στόχου για το 65% της ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2030, είναι η απάντηση στην ενεργειακή κρίση.

Η ενεργειακή κρίση που βιώνουμε σήμερα είναι πολυπαραγοντική. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η θεμελιώδης αιτία είναι η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και ειδικότερα η εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου.

Αν η ενεργειακή μετάβαση είχε γίνει πριν 5 ή 10 χρόνια τώρα δεν θα βιώναμε την σημερινή κρίση. Η Ευρώπη μπορεί και πρέπει να γίνει ενεργειακά αυτόνομη, ώστε να μην είναι εκτεθειμένη στις διεθνείς διακυμάνσεις των τιμών των ορυκτών καυσίμων και στα γεωπολιτικά παιχνίδια. Η ταχεία ανάπτυξη των Α.Π.Ε. αποτελεί μονόδρομο. Η χώρα μας, μπορεί να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση, αν αξιοποιήσει το πλούσιο αιολικό δυναμικό της και γενικά όλες τις Α.Π.Ε. που διαθέτει σε αφθονία. Και αυτό διότι οι Α.Π.Ε. έχουν δύο μεγάλα πλεονεκτήματα που είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για τους καταναλωτές:

1. Ακόμα και πριν την τρέχουσα κρίση, οι επενδύσεις σε αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά εξασφάλιζαν (και φυσικά συνεχίζουν να εξασφαλίζουν) τον πιο φθηνό ηλεκτρισμό με μέσο κόστος παραγωγής 40 $/MWh και 37 $/MWh αντίστοιχα. Στον αντίποδα, οι ακριβότερες τεχνολογίες (ήδη πριν την κρίση) ήταν οι σταθμοί άνθρακα με 112 $/MWh, τα πυρηνικά με 163 $/MWh και οι σταθμοί αιχμής φυσικού αερίου με 175 $/MWh . Τα νούμερα αυτά δεν έχουν ενσωματώσει τις πρόσφατες αυξήσεις του φυσικού αερίου και των τιμών CO2. Πλέον -μετά την έναρξη της κρίσης- τα νέα αιολικά πάρκα στην Ελλάδα παράγουν 3-4 φορές φθηνότερο ηλεκτρισμό σε σχέση με το σημερινό κόστος ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο και 2-3 φθηνότερο σε σχέση με το λιγνίτη.

2. Το κόστος παραγωγής από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες είναι γνωστό και προβλέψιμο εκ των προτέρων για τα 20 και πλέον έτη λειτουργίας των επενδύσεων. Οι Α.Π.Ε. δεν έχουν κόστος καυσίμου και έτσι δεν είναι εκτεθειμένες στις διακυμάνσεις των τιμών των καυσίμων. Συνεπώς με τις Α.Π.Ε. η εθνική οικονομία γνωρίζει το ενεργειακό της κόστος για τις επόμενες δεκαετίες και δεν έρχεται αντιμέτωπη με εκπλήξεις.

Είναι βέβαιο ότι το κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. είναι και θα παραμείνει η φθηνότερη τεχνολογία παραγωγής σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά. Το όφελος που αποκομίζει και θα συνεχίσει να αποκομίζει ο καταναλωτής από τις Α.Π.Ε., οφείλεται στην εξέλιξη της τεχνολογίας και στην εμπορική πλέον ωρίμανσή τους, που έχουν συμβάλει στο να είναι οικονομικά ανταγωνιστικές και να συμμετέχουν στις αγορές ηλεκτρισμού επί ίσοις όροις. Το δυστύχημα είναι ότι η Ευρώπη απέχει αρκετά από την ενεργειακή της αυτονομία και ανεξαρτησία και θα παραμένει δέσμια των εισαγωγών ρυπογόνων και κοστοβόρων ορυκτών καυσίμων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μέχρι να αποκτήσει ένα ενεργειακό μοντέλο βασισμένο στις Α.Π.Ε., στην αποθήκευση και στη διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας, πρέπει να υπάρξουν μέτρα ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας, ιδιαίτερα των οικονομικά ασθενέστερων και να εισαχθούν μηχανισμοί αντιστάθμισης των υψηλών τιμών των ορυκτών καυσίμων.